Narracja powieści Kornela Makuszyńskiego: „Szatan z siódmej klasy” prowadzona jest z perspektywy narratora wszechobecnego i wszechwiedzącego. Narrator nie należy do świata przedstawionego dzieła, zachowując swoisty dystans do relacjonowanych przez siebie zdarzeń, lecz jednocześnie nie ukrywa swojej sympatii lub też nieprzychylności do bohaterów historii. Jest więc świadkiem opisywanych wydarzeń, które przedstawia w sposób humorystyczny, przyjmując postawę gawędziarza. Narracja dzieła jest dynamiczna, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, napisana barwnym językiem, co stanowi jeden z walorów utworu.