Charakterystyczną cechą klimatu miasta było drgające z gorąca powietrze, w których czuć było czad, a czasami słychać grzmoty zapowiadające suszę. Noc była tryumfem granatowego nieba pokrytego rojem gwiazd, zza którego wyłaniał się księżyc.
Port-Said
Port – Said to miasto w pobliżu Kanału Sueskiego, położone w środku piasków, obok pustyni Arabskiej i Libijskiej. Przedtem była to tylko pustynia, ale odkąd pobudowano kanałową przestrzeń, rozdzielającą wody jeziora Menzaleh, powstało miasto tętniące życiem, pełne pięknych will, pływających łodzi i parowców.
Słone wody jeziora od strony kanału w Port–Saidzie lśniły złotym kolorem, nad nim unosiły się stada mew, dzikich kaczek, pelikanów, gołębi, przepiórek, po brzegach kanału spacerowały żurawie, bociany.
Na pasach zieloności, na łąkach pasły się konie, wielbłądy, owce. Fellachowie (rolnicy) mieszkali w chatach. Odkąd nad brzegiem kanału wybudowano studnie - uprawiali na polach kukurydzę, proso i rośliny pastewne. Beczki z wodą stojące na wózkach do podlewania zagonów ciągnęły bawoły.
Po drugiej stronie kanału Sueskiego, na północ od linii kolejowej, czyli na arabskim brzegu, rozciągała się z kolei głucha, martwa, piaszczysta pustynia. Piaski były bardziej żółte, usypane w kopce, a słońce czerwone.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -