Opisane w powieści przygodowej Henryka Sienkiewicza wydarzenia rozgrywają się pod koniec XIX wieku w Afryce, gdzie autor „W pustyni i w puszczy” był w kilka lat po zakończeniu powstania mahdystów, stanowiącego tło historyczne opisywanych wydarzeń.
Dzięki lekturze tego dzieła czytelnik poznaje takie afrykańskie miasta i krajobrazy, jak wymieniony Port Said w państwie Egipt, Pustynię Libijską, dżunglę, położony w egipskiej prowincji El-Fajum wzdłuż Nilu Medinet (El-Medine), Izmaił i Kair, jezioro Timsah i rzekę Wadi-Toumilat czy miasto Mombassa, zwiedza starożytne miasto Krokodilopolis, ogląda piramidę Hanara i jezioro Karoun, podróżuje przez miejscowości: Wadi-Rajan (skupisko wzgórz), Kharge, Asuan, Wadi-Halfa, Chartum, Omdurman, Faszodę, dowiaduje się o „naturalnych” mieszkańcach Afryki: słoniach, lwach, wobo czy też egzotycznej roślinności (piękne, rozłożyste drzewa: nabaku, sykomory, drzewa chlebowe, a zwłaszcza baobab).
Osią temporalną jest budowa Kanału Sueskiego, przy której doszło do spotkania ojców dwójki głównych bohaterów: inżynierów Tarkowskiego i Rawlisona, 25 kwietnia 1859 roku. Zostali oni sprowadzeni do Port Said przez Brytyjczyków, by zająć się modernizacją i konserwacją budowli.
Drugim ważnym wydarzeniem historycznym, umiejscawiającym akcję w czasie, jest wspominane powstanie mahdystów. Rewolucja wybuchła 25 stycznia 1885 roku i właśnie w tym roku rozpoczyna się akcja właściwa „W pustyni i w puszczy”.