Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl ☰
Wstęp

W roku 1907 Lucy Maud Montgomery zakończyła pracę nad „Anią z Zielonego Wzgórza”. Powieść, wcześniej odrzucona przez pięć wydawnictw, zyskała przychylną opinię bostońskiego wydawnictwa PAGE, które zaproponowało pisarce napisanie kolejnej książki o przygodach rudowłosej Ani Shirley. Rok później ukazało się pierwsze wydanie książkowe „Ani z Zielonego Wzgórza”, szybko podbijając serca czytelniczek na całym świecie.

Fabuła powieści była dość prosta i opowiadała historię jedenastoletniej sieroty, która przez pomyłkę trafia do domu Maryli i Mateusza Cuthbertów. Rodzeństwo, które w rzeczywistości chciało zaadoptować chłopca, z czasem obdarzyło oryginalne dziecko miłością. Autorka ubarwiła utwór mnóstwem anegdot i świetnymi kreacjami bohaterów, którzy tętnią życiem, posiadają swoje słabostki i różne przywary ludzkiej natury. Wspaniałe i barwne opisy przyrody i miejsc, charakterystyczne dla warsztatu twórczego pisarki, nadały utworowi niezapomniany klimat, tworząc świat dziecięcej wyobraźni. Wszystkie wątki powieści połączyła postać rudowłosej dziewczynki, która wniosła radość i miłość do domu starych, samotnych ludzi.

„Ania z Zielonego Wzgórza” szybko stała się międzynarodowym bestsellerem, co poświadczały milionowe nakłady, liczne tłumaczenia oraz adaptacje sceniczne i filmowe. Mark Twain nazwał Anię Shirley „najukochańszym dzieckiem” literackim od czasów Alicji z Krainy Czarów. Powieść Lucy Maud Montgomery przetrwała próbę czasu i do dziś cieszy się niesłabnącym powodzeniem, zyskując kolejne pokolenia dziewcząt na całym świecie.

Wartości artystyczne „Ani z Zielonego Wzgórza”


„Ania z Zielonego Wzgórza” Lucy Maud Montgomery to opowieść o rudowłosej sierocie, która odnajduje upragniony dom i zyskuje rodzinę dzięki niefortunnej pomyłce. Fabuła książki jest dość schematyczna i charakterystyczna dla twórczości kanadyjskiej pisarki, lecz powieść – pomimo upływu lat od pierwszego wydania – cieszy się popularnością i zyskuje kolejne pokolenia głównie czytelniczek. O jej walorach artystycznych decyduje kilka czynników.

Niewątpliwym walorem powieści jest wartka i wciągająca akcja, obejmująca kilka lat z życia głównej bohaterki, pełna nieoczekiwanych zwrotów i płynnie prowadzona narracja. Narrator jest tu wszechobecny i wszechwiedzący, lecz Lucy Maud Montgomery niedostrzegalnie zmienia jego punkt widzenia. W wielu sytuacjach narrator zaczyna postrzegać świat oczami Ani Shirley, co pozwala mu na ukazanie jej wrażliwości na piękno otaczającego ją świata. To z jej perspektywy postrzegane są wszystkie opisy przyrody, a narrator wówczas uwagę na jej odczuciach i emocjach.

O wartościach artystycznych powieści decydują również kreacje głównych bohaterów, a zwłaszcza Ani, Maryli Cuthbert i jej brata Mateusza. Lucy Maud Montgomery nakreśliła wspaniałe sylwetki bohaterów, ukazując przemianę Ani z nieroztropnego dziecka w dojrzałą emocjonalnie i odpowiedzialną dziewczynę. We wzruszający sposób przedstawiła również zmiany zachodzące w życiu i życiowej postawie jej opiekunów, których egzystencja odmienia się po przybyciu Ani na Zielone Wzgórze. Bohaterowie pisarki są realni, nie są wyidealizowani, mają swoje słabości i wady jak każdy normalny człowiek.

Atutem powieści „Ania z Zielonego Wzgórza” jest również język – prosty, lecz niezwykle obrazowy, plastyczny, bogaty w środki stylistyczne, co szczególnie uwidacznia się we wspomnianych już opisach przyrody. Pisarka oddaje piękno świata, nasycając go barwami, dźwiękami i wyobraźnią swojej bohaterki. Dodatkowo potrafi doskonale operować środkami, wpływającymi na odbiór dzieła i potęgującymi doznania czytelnika. Utwór nasycony jest humorem, a książka nie tylko bawi czytelnika, ale również wzrusza.

„Ania z Zielonego Wzgórza” to powieść przede wszystkim dla dziewcząt, która wzrusza, bawi i wzbudza wiele pozytywnych emocji. O jej wartościach artystycznych świadczy również to, że czytelniczki chętnie sięgają po nią wiele razy, na nowo odkrywając świat rudowłosej dziewczynki, której największym pragnieniem było posiadanie prawdziwego domu i swojego miejsca w świecie.

Ekranizacje powieści Lucy Maud Montgomery


„Ania z Zielonego Wzgórza” była wielokrotnie ekranizowana:

23 listopada 1919 roku miała miejsce premiera pierwszej ekranizacji „Ani z Zielonego Wzgórza”, z Mary Miles Minter w roli Ani Shirley. Film był niemy, a w roku 1999 zagubiono wszystkie kopie.

23 listopada 1934 roku odbyła się premiera filmu na podstawie powieści Lucy Maud Montgomery. W tytułową rolę wcieliła się Dawn O’Day, która zmieniła swój sceniczny pseudonim na Anne Shirley.

2 marca 1956 roku w kinach pojawił się kolejny film, będący ekranizacją „Ani z Zielonego Wzgórza”. Kilka lat później scenariusz filmu został dostosowany na potrzeby musicalu, który jest wystawiany do dziś.

7 stycznia 1979 roku japońska wytwórnia wyprodukowała animowany serial na podstawie powieści Lucy Maud Montgomery.

1 grudnia 1985 roku odbyła się premiera serialu „Ania z Zielonego Wzgórza”, nakręconego przez kanadyjską wytwórnię „Sullivan Entertainment Inc.”. Jest to najbardziej znana ekranizacja powieści Montgomery. W roli Ani Shirley wystąpiła Megan Follows. Kilka lat później nakręcono dalsze dzieje Ani w oparciu o kolejne tomy cyklu o rudowłosej dziewczynce.

W czerwcu 2009 odbędzie się premiera serialu „Anne of Green Gables – A New Beginning”. Serial ma uzupełnić historię Anie Shirley o lata przed jej przybyciem na Zielone Wzgórze.

Recenzja „Ani z Zielonego Wzgórza”


Powieść Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza” rozpoczyna się od ogólnego zdumienia. Zdumienia pani Linde na wiadomość, że Cuthbertowie, ludzie nie mający zielonego pojęcia o wychowywaniu dzieci, podjęli decyzję o zaadoptowaniu chłopca. Zdumienia Mateusza na widok rudowłosej i piegowatej dziewczynki, która przez całą drogę na Zielone Wzgórze mówi o swym szczęściu, bo właśnie zmierza do wymarzonego domu. Zdumienia Maryli w chwili, gdy zamiast oczekiwanego chłopca zjawiła się niechciana dziewczynka. W taki właśnie sposób – zdumiewając – Ania Shirley wkroczyła w życie dwojga starych ludzi i diametralnie je zmieniła.

„Ania z Zielonego Wzgórza” to wzruszająca i zabawna historia dziecka, którego nikt nigdy nie chciał i które dzięki pomyłce trafia do domu Cuthbertów. Niefortunne zdawać by się mogło nieporozumienie, okazuje się darem losu dla trojga ludzi, którzy uczą się czym są miłość, radość i szczęście.

Główna bohaterka powieści urzeka radością życia, bujną wyobraźnią, dzięki której dostrzega w kwitnącej wiśni „Królową Śniegu” i światem, który tworzy dzięki wyobraźni. Śmieszy swą egzaltacją, wzbudza sympatię roztargnieniem, wzrusza romantyzmem i przekonaniem, że życie jest piękne a jutro wolne od błędów. Świat Ani Shirley to świat widziany oczami dziecka o wrażliwej i niepospolitej duszyczce. Ania dorasta na oczach czytelnika, z zagubionej i samotnej dziewczynki zmienia się w uroczego podlotka, który rozumie, jak ważna w życiu jest miłość drugiego człowieka. Dlatego właśnie warto zaprzyjaźnić się z Anią Shirley – bo jej radość życia staje się sposobem na szarość codzienności i wywołuje uśmiech na twarzy.

Lucy Maud Montgomery stworzyła niepowtarzalny i nieomal sielankowy świat, w którym na pierwszym miejscu są postawiane tak ważne wartości, jak miłość, przyjaźń i dobro. Można wiele zarzucić stylowi pisarskiemu autorki – że jest cukierkowaty i egzaltowany, ale jedno trzeba przyznać – pisarka stworzyła niepowtarzalny klimat powieści, opartej na dość prostej fabule. Zachwyciła barwnością opisów i świetną kreacją bohaterów, którzy ożywają w wyobraźni czytelnika i nabierają realnych kształtów. Czasami złoszczą, czasami śmieszą, ponieważ jak każdy człowiek posiadają wady i zalety.

Powieść Lucy Maud Montgomery szybko zdobyła rzesze czytelniczek, które z niecierpliwością oczekiwały na dalsze dzieje rudowłosej bohaterki. „Ania z Zielonego Wzgórza” do dziś cieszy się ogromną popularnością.

Lucy Maud Montgomery - biografia


W 1916 roku ukazało się zbiorowe wydanie wierszy Maud Montgomery „The Watchman and other Poems”, którym zyskała uznanie czytelników. Maud podpisała umowę z wydawnictwem Stokes. W roku 1917 ukazało się wydanie książkowe zbioru sześciu opowiadań autobiograficznych „The Alpine Path” oraz kolejny tom o Ani Shirley „Wymarzony dom Ani”. W styczniu 1920 roku w Bostonie rozpoczął się proces między pisarką a wydawnictwem PAGE. Maud pragnęła odzyskać prawa wydawnicze do cyklu o Ani oraz zakaz drukowania kolejnych wydań swoich powieści przez to wydawnictwo. Wygrała proces i otrzymała zaległy czek na 20 tysięcy dolarów. Wkrótce ukazała się „Dolina Tęczy”. W tym czasie stan zdrowia Ewana Macdonalda pogorszył się znacząco. W czerwcu został zbadany przez specjalistę od chorób nerwowych.

W marcu tegoż roku PAGE bez zgody Maud wydało zbiór opowiadań „Pożegnanie z Avonlea”. Pisarka, która włączyła część opowiadań do innych utworów, wniosła sprawę do sądu. W czerwcu „Ania z Zielonego Wzgórza” została zekranizowana, a PAGE za prawa do sfilmowania powieści otrzymało 40 tysięcy dolarów. Maud nie otrzymała żadnych pieniędzy, co zaostrzyło konflikt. Maud rozpoczęła prace nad „Rillą ze Złotego Brzegu”. We wrześniu adwokat wydawnictwa oskarżył ją o zniesławienie PAGE. Wniosek został odrzucony, lecz wydawnictwo odwołało się do Sądu Najwyższego. Proces trwał dziewięć lat. W grudniu Maud rozpoczęła pracę nad „Emilką z Księżycowego Nowiu”, którą uważała za swoją najlepszą powieść. 12 czerwca 1921 roku Ewan Macdonald spowodował wypadek samochodowy. W kilka miesięcy później poszkodowany w kraksie Marschall Pickening wytoczył pastorowi proces o odszkodowanie. Macdonaldowie przegrali sprawę. W maju Maud zasiadła do pisania drugiego tomu opowieści o Emilce.

W styczniu 1923 roku Lucy Maud Montgomery została zaproszona do Królewskiego Towarzystwa Artystów. W kwietniu sąd wydał korzystny dla pisarki wyrok, lecz wydawnictwo PAGE ponownie odwołało się. W sierpniu ukazała się drukiem „Emilka z Księżycowego Nowiu”. 5 marca 1925 roku Maud wygrała kolejny proces z PAGE. Pisarka, zmagająca się z chorobą męża, ukończyła drugi tom przygód Emilki i rozpoczęła pracę nad „Błękitnym Zamkiem”. W grudniu Ewan otrzymał propozycję objęcia nowej parafii i w lutym rodzina Macdonaldów przeniosła się do Norval. Maud zaczęła pisać kolejną powieść o Emilce. Wiosną 1926 roku Ewan miał kolejny atak melancholii. W czerwcu tego roku wyjechała do Toronto, gdzie uczestniczyła w spotkaniach Klubu Kobiet Kanadyjskich.

W 1927 roku pracowała nad kolejną powieścią „Czary Marigold”, lecz wydawca uznał, że utwór nie był wystarczająco interesujący. W lipcu 1928 roku doszło do jej spotkania z Ephraimem Weberem, z którym korespondowała od kilkudziesięciu lat. 17 października wygrała kolejny etap procesu z wydawnictwem PAGE i otrzymała zaległe honorarium. W 1929 roku rozpoczęła prace nad „Dzbanem ciotki Becky”, a w dwa lata później nad „Pat ze Srebrnego Gaju”. W 1933 roku jej młodszy syn, Stuart, rozpoczął naukę na wydziale medycyny Uniwersytetu w Toronto. Kilka miesięcy później Maud dowiaduje się o potajemnym ślubie, jaki zawarł jej starszy syn, Chester z Luellą Reid. W 1934 roku przyszła na świat pierwsza wnuczka pisarki, Luella. Ewan w stanie depresji przebywał przez kilka tygodni w sanatorium, co również niekorzystnie wpłynęło na stan zdrowia Maud. W dniu swoich sześćdziesiątych urodzin ukończyła drugi tom powieści o Pat: „Miłość Pat”.

W roku 1935 Ewan Macdonald złożył dymisję i przeszedł na emeryturę. Za pieniądze z honorariów Maud zakupiła dom w Toronto. Wkrótce przeniosła się tam wraz z mężem i rozpoczęła pracę nad „Anią z Szumiących Topoli”. W maju 1936 roku przyszedł na świat syn Chestera i Luelli, Cameron Stuart. Maud, przeżywająca kryzys małżeński najstarszego syna, zasiadła do pisania „Jany ze Wzgórza Latarni”. W październiku pisarka wyjechała na Wyspę Księcia Edwarda, gdzie uczestniczyła w rozmowach o utworzeniu w Cavendish parku narodowego z Zielonym Wzgórzem jako główną atrakcją. W 1937 roku małżeństwo Chestera i Luelli rozpadło się. Maud usiłowała pracować nad kolejnym tomem cyklu o Ani, lecz pracę uniemożliwił jej kolejny atak depresji u męża. Dopiero w roku następnym ukończyła „Anię ze Złotego Brzegu”. W 1939 roku wytwórnia filmowa Twentieth Century-Fox podpisała z Maud wyłączność na ekranizację „Ani z Szumiących Topoli”. 30 czerwca pisarka dokonała ostatniego wpisu do pamiętnika, który prowadziła od kilkudziesięciu lat. Jej synowie osiągają sukces zawodowy – Chester kończy kurs prawniczy, a Stuart wyższe studia medyczne. Latem Maud po raz ostatni wyjeżdża na Wyspę Księcia Edwarda.

W 1940 roku nastąpiło załamanie psychiczne pisarki, żyjącej w nieustannej obawie o synów i borykającej się z postępującą chorobą męża, który wyjechał na leczenie na Florydę. Maud rozpoczęła pisanie drugiego tomu powieści o Janie, lecz nigdy nie ukończyła utworu. Zmarła 24 kwietnia 1942 roku. Pochowana została w Cavendish.



Mapa serwisu: