klp.plŁania kerynejska - plan wydarzeń
1. Przypadkowa wizyta w pensjonacie „Czarny łabędź”.
2. Opowieść mechanika o zaginięciu ukochanej.
3. Wiadomość o nagłym wyjeździe panny Valetty (Nity) do Włoch.
4. Rozmowa z reżyserem teatralnym.
5. Wybadanie służącej Rosjanki – Marii.
6. Paryskie źródło informacji Poirota.
7. Odwiedziny rodziny służącej we włoskiej Pizie i wiadomość o jej śmierci.
8. Rozstrzygnięcie wątpliwości w Szwajcarii.
9. Rozmowa z podszywającą się pod Nitę artystką.
Łania kerynejska - streszczenie
Poirot trafił do pensjonatu „Czarny łabędź” w wiosce Hartly Dene przez przypadek. W drodze, podczas śnieżycy, zepsuła się jego limuzyna. Mimo bardzo mizernej obsługi, Poirot grzejąc się przy kominku był zadowolony. Odwiedził go mechanik – przystojny młodzieniec przypominający greckiego boga – i wyjaśnił, że naprawa potrwa godzinę. Nieśmiało, mnąc czapkę wyjawił detektywowi swój problem. Wspomniał o zaginięciu pewnej młodej pani. Ted Williamson wspomniał, że latem w nieodległej posiadłości przebywa sir Georg Sanderfield w towarzystwie aktorek.
W czerwcu posłano po niego, by naprawił radio. Spotkał tam Nitę, służącą rosyjskiej tancerki. Po południu spotkał się ze złotowłosą pięknością i zakochał się w niej. Umówił się na kolejne spotkanie jednak dziewczyna nie przyszła. Od nowej służącej rosyjskiej artystki Marine wydobył londyński adres Nity, jednak okazało się, że tam już nie mieszka. Poirot podjął się kolejnego wyzwania.
Najpierw udał się pod adres wskazany przez Teda. Okazało się, że panna Valetta (Nita) wyjechała w pośpiechu w lipcu do Włoch i rzeczywiście była pokojówką madame Semoulina z teatru „Thespian”. W teatrze od reżysera dowiedział się, że George Sanderfield miał romans z niezwykle utalentowaną tancerką Katriną Samoushenką. Nie mógł się zobaczyć z gwiazdą, gdyż wyjechała w nieznane. Z rozmowy z sir Georgiem dowiedział się, że pamięta tylko jedną pokojówkę Katrine – wścibską czarnulkę Marię. Nity Valetty nie pamiętał. Marie Hellin pamiętała jedynie, że jej poprzedniczka wyjechała nagle w czerwcu.
Poirot udał się do Paryża, do restauracji „Samowar”, w której Alexis Pavlovitch miał wiedzieć o świecie artystycznym wszystko. Powiedział, że Katrin Samoushenka przebywa w Szwajcarii, gdzie leczy się na suchy kaszel, zaś pokojówka Nina była Włoszką z Pizy. W Italii odwiedził grób panny Valetty i od rodziny dowiedział się o przyczynie zgonu Bianki (tak ją nazywała rodzina). Myślał, że to koniec jego śledztwa, lecz by rozwiać wątpliwości udał się do Szwajcarii. Gdy dotarł do Katriny Samoushenki przypomniał sobie sztukę, w której podziwiał jej kunszt w roli złotowłosej Łani. Opowiedział jej historię Teda.
Kobieta wspomniała o Juanicie Valetta z Pizy, która u niej pracowała. Poirot przedstawił swoją wersję wydarzeń – tak naprawdę Nitą, którą poznał Ted była Katrina, która nie uczestnicząc w zabawie pozostała w willi i spotkała mechanika, z którym spędziła upojne chwile. Detektyw zapewnił ją, że jeśli tylko będzie chciała wróci do zdrowia i w przyszłości może poślubić młodego mechanika.
Autor: