klp.pl„Król Edyp” Sofoklesa został oparty na micie o Labdakidach znanym z mitologii greckiej. Sceniczną wersję legendy o młodzieńcu, który działając w dobrej wierze wyrządził wiele zła, jednocześnie wypełniając swoje przeznaczenie, można odczytywać jako przypowieść o postawach ludzkich wobec życia.
Edyp, gdy tylko dowiedział się o ciążącej nad nim tragicznej przepowiedni, postanowił opuścić Korynt, gdzie się wychował. Kochał swoich rodziców, chociaż nie wiedział, że są oni przybrani, dlatego nie mógł narazić ich na niebezpieczeństwo. Przypomnijmy, że w Delfach Edyp dowiedział się, że zamorduje swojego ojca i będzie dzielił łoże z matką. Bardzo szybko podjął decyzję, iż musi zniknąć, aby chronić najbliższych. Wyruszył więc do Teb. Nie wiedział, że właśnie tam się urodził, a wkrótce na swojej drodze spotka prawdziwych rodziców.
Przepowiednia wypełniła się, lecz Edyp przez długi czas o tym nie wiedział. W błahej kłótni zamordował mężczyznę, który później okazał się być jego ojcem. W Tebach poślubił piękną Jokastę, swoją prawdziwą matkę. Zarówno on, jak i jego biologiczni rodzice nie mieli najmniejszego pojęcia, z kim mają do czynienia.
Bardzo ważne jest zakończenie „Króla Edypa”. Widzimy w nim, że bohater dobrowolnie poniósł konsekwencje swoich czynów. Po tym, jak do Edypa dotarło, że dopuścił się najstraszliwszych rzeczy, jakie można sobie wyobrazić, co prawda nieświadomie, natychmiast wydłubał swoje oczy i oddalił się z Teb. Do końca życia wiódł życie żebraka, nie mogąc pogodzić się z własnym losem.
Autor: 