Jak rozpoznać równoważnik zdania?
Przypomnijmy, że orzeczenie przyjmuje w zdaniu formę czasownika. Jeśli więc patrzmy na dana wypowiedź i nie znajdujemy żadnego czasownika, prawdopodobnie mamy do czynienia z równoważnikiem.
Przykłady równoważników zdania
1) Zalicza się do nich wszystkie formy wołaczowe, wyrażenia wykrzyknikowe, które tak często spotykamy w mowie potocznej, np.: Ach! Dzień dobry! Cisza! Uwaga!
2) Zdania tzw. niezupełne, np.
Za mną, Gerwazy! (A. Mickiewicz). Można by je uzupełnić, dodając orzeczenie: Za mną ruszaj, Gerwazy.
Kto tam? Można by je uzupełnić: Kto tam jest?
3) Zdania tzw. urwane, np. A może by tak… , Pan pozwoli…?
4) Wypowiedzenia samowystarczalne w danych okolicznościach, np. Wody! Do szpitala! Herbata? Czwarte piętro.
5) Równoważnikami będą też repliki, kontekstowo uwarunkowane, które spotykamy często w codziennej komunikacji lub w literaturze:
Kiedy jedziecie? – Jutro.
Co czytasz? – Gazetę.
Skąd ty jesteś krokodylu? Ja? Znad Nilu. (J. Brzechwa)
Łkanie. Rozpacz. Żal. On i jego kawa. (W. Gombrowicz)
6) Są też równoważniki, które nie mogą funkcjonować jako samodzielne wypowiedzenia. Muszą być w strukturze zdaniowej. Taki równoważnik to imiesłowowy równoważnik zdania. Np.:
Kupiliśmy książkę, przepłacając słono.
Ścinając drzewo, zranił sobie rękę.
Załatwiwszy sprawę, wyszedł.
Uwaga na błędy!
Wypowiedzi z imiesłowowymi równoważnikami zdania są podstępne. Jeżeli chcemy użyć tej formy równoważnika, pamiętajmy, że musi być ona w zgodzie z podmiotem ze zdania głównego. Spójrzmy na te przykłady:
Idąc do pracy, padał śnieg – imiesłowowy równoważnik zdania „Idąc do pracy” odnosi się do podmiotu. Problem w tym, że podmiotem jest… „śnieg”. Zdanie brzmi więc absurdalnie i nielogicznie. Podobnie tutaj:
Przyszedłszy do domu, deszcz przestał padać – podmiotem jest „deszcz”. Ze zdania wynika ciekawa sytuacja – oto deszcz przestał padać, jak tylko przyszedł do domu…
Dobrze wiedzieć
Błędy składniowe, które burzą logiczny związek między częściami zdania, nazywamy anakolutami.
Błędy składniowe, które burzą logiczny związek między częściami zdania, nazywamy anakolutami.
Te dwa zdania można by naprawić tak:
Idąc do pracy, słuchał muzyki – domyślnym podmiotem jest „on”, który słuchał muzyki i szedł do pracy.
Przyszedłszy do domu, włączyła radio – domyślnym podmiotem jest „ona”, która włączyła radio, jak tylko przyszła do domu.
Jak przekształcić równoważnik w zdanie?
Skoro zdanie musi mieć w sobie orzeczenie, powinniśmy odnaleźć tę część dla danego równoważnika. Oczywiście orzeczenie zwykle zależy od kontekstu. Często do równoważnika zdania można dobrać różne orzeczenia.
Równoważnik zdania | Zdanie |
W końcu słońce! | W końcu wyszło słońce. |
Palenie wzbronione. | Palenie jest wzbronione. |
Cisza! | Proszę o ciszę. |
Kolacja w restauracji. | Zapraszam na kolację w restauracji. |
Opuścić pomieszczenie! | Musimy opuścić pomieszczenie / Proszę o opuszczenie pomieszczenia. |