46. Różne postawy bohaterów literackich wobec Boga. Omów zagadnienie na podstawie Dziadów część III Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

MATURA 2024 - pełną odpowiedź na wszystkie pytania maturalne znajdziesz w ebooku - 110 odpowiedzi na pytania jawne. Sprawdzam >>

W III części „Dziadów” Adam Mickiewicz ukazał dwie odmienne postawy wobec Boga. Konrad, centralna postać dramatu, miał skomplikowaną relację ze Stwórcą. Wierzył w Jego istnienie, ale nie potrafił zaakceptować Jego woli, widząc cierpienia polskiego narodu pod rosyjską okupacją. Te cierpienia, a także własne emocje i słabości, skłoniły go do buntu przeciw Bogu. Domagał się on „rządu dusz”, wierząc, że sam byłby lepszym władcą. W wyniku wpływu złych mocy, Konrad oskarżał Boga o brak miłości i niereagowanie na ludzkie krzywdy.

Z kolei postać księdza Piotra stanowiła przeciwwagę dla buntu Konrada. Bernardyn, przebywający w tym samym więzieniu, reprezentował głęboką, niewzruszoną wiarę i pokorę wobec Boga. Jego postawa była kierowana przekonaniem o boskiej sprawiedliwości i dobroci. W jednej z kluczowych scen, ksiądz Piotr udowodnił siłę swojej wiary, przeprowadzając egzorcyzmy na Konradzie. Jego niezłomność została doceniona przez Boga, który obdarzył go wizją przyszłości Polski, ukazując cierpienia narodu, ale także ostateczne wyzwolenie dzięki temu poświęceniu.

Relacje bohaterów z Bogiem ukazane są w sposób kontrastowy: Konrad buntuje się przeciwko Bogu, nie akceptując cierpień narodu polskiego, podczas gdy ksiądz Piotr żyje w głębokiej wierze i pokorze, akceptując boskie wyroki. Ta różnica w podejściu do wiary objawia się w docenieniu księdza Piotra przez Boga, który obdarza go wizją przyszłości Polski, podczas gdy Konrad pozostaje nieusłyszany.

Kontekst biografii i twórczości autora
Adam Mickiewicz był głęboko religijny, traktując wiarę jako kluczowy element kształtujący ludzką osobowość oraz stosunek do otaczającego świata. Jego poglądy religijne, choć ewoluujące, były zaznaczone w dziełach, w których odnajdujemy echa towianizmu i mesjanizmu. Dzieła takie jak "Dziady" czy "Konrad Wallenrod" ukazują religię jako siłę kreującą lepszy świat.

Nawiązania (literatura):

• „Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu” – święty Franciszek żył w zgodzie z Bogiem, a jego wiara była radosna i pełna miłości do świata;
• „Treny” Jan Kochanowski – poeta wyraził w cyklu trenów swój żal po stracie córeczki Urszuli i wyraził zwątpienie w istnienie Boga, jednak z czasem zaakceptował wolę Boga i pojednał się z nim;
• „Dżuma” Albert Camus – w powieści zostały pokazane różne relacje bohaterów z Bogiem (np. wierzący ojciec Paneloux czy ateista doktor Rieux);