Epopeja skierowana jest przeciwko średniowiecznej mentalności, wychwalając jednocześnie bogactwo i doskonałość humanizmu. Utwór składa się z pięciu ksiąg, opisując historię dwu olbrzymów – Gargantui i Pantagruela. Olbrzymy posiadają ludzkie cechy, są prostolinijni, poczciwi, dobrotliwi, mają też swoje dziwactwa, czasem są aroganccy, niepokorni.
W dziele da się zauważyć podstawowe wykładniki humanizmu. Góruje umiłowanie życia, fascynacja człowiekiem. Tzw. pantagruelizm jest terminem ukutym na podstawie tego dzieła, oznacza dążenie do wyzwolenia wszelkich sił dla zadośćuczynienia ziemskim pragnieniom. Człowiek ma obowiązek rozwijania swoich zdolności, talentów, winien dążyć do zdobycia wiedzy.
strona: - 1 - - 2 -