Malarstwo renesansu

W epoce renesansu działało i tworzyło wielu wybitnych malarzy – Piero della Francesca, Sandro Botticelli, Leonardo da Vinci, Rafael, Giorgione, Carpaccio, Corregio, Paolo Veronese, Masacio, Perugino, del Sarto, Tycjan i inni. Spośród twórców niemieckich nie można pominąć Albrechta Dürera, Holbeinów (ojca i syna) oraz Lucasa Cranacha, a spośród niderlandzkich – van Eycka (którego zalicza się czasami do literatury średniowiecznej). We Francji tworzył wtedy François Clouet.

Malarstwo zostało wyzwolone ze sztywnych schematów, wyswobodzone z ram architektonicznych, którym wcześniej podlegało. Postaci stanowiły teraz równoprawną część kompozycji, wprowadzono również rewolucyjną koncepcję perspektywy. Malarstwo zaczęto opierać na rysunku, który prowadził następnie do powstania projektu obrazu. W zakresie techniki wprowadzono malarstwo olejne zamiast dotychczas używanej tempery. Jako podłoża, zamiast deski zaczęto używać płótna. Doceniono rolę rysunku.

Podstawowym tematem podejmowanym przez malarstwo był człowiek i jego otoczenie. Otoczenie oddawano z maksymalnie dużym realizmem, dbając o szczegóły. Postaci malowane były żywiołowo, dynamicznie. Tematem niektórych kompozycji zaczął być pejzaż, już nie tylko przedstawiany w postaci tła, ale jako temat główny. W technice używano światłocienia, którym mistrzowsko posługiwał się da Vinci. Technika ta polegała na miękkim modelunku postaci, zacierającym wyrazistość konturów, łagodnym przenikaniu świateł i cieni. Tak stworzony obraz sprawiał wrażenie, jakby spowijała go mgła.

Przykłady malarstwa renesansowego:

• Albrecht Dürer Święto różańcowe, Adoracja św. Trójcy
• Rafael Santi – Madonna ze szczygłem, Szkoła Ateńska
• Giorgione – Burza
• Piero della Francesca – portret Federico de Montefeltro
• Antonello da Messina, Portret mężczyzny
• Sandro Botticelli, Narodziny Wenus
• Lucas Cranach, Adam
• Michał Anioł, freski w Kaplicy Sykstyńskiej

  Dowiedz się więcej