Z wyciągniętych wniosków końcowych wynikało, że ludzie o skórze bladej byli bardziej podatni na obrzęki. Przeprowadzone sekcje zwłok wykazały, że w wyniku powolnej śmierci głodowej następował zanik poszczególnych organów wewnętrznych, najczęściej serca, wątroby, śledziony i nerek. Wątroba zmarłych ważyła zaledwie 56 gramów (u człowieka zdrowego waga wątroby wynosi około 2 kilogramów).
Kości stawały się gąbczaste i miękkie. Najniższa, zanotowana, waga serca wynosiła 110 gramów. Nie stwierdzono natomiast przypadków zmniejszania się wagi mózgu, który u wszystkich badanych ważył około 1300 gramów.
Po wielu latach od zakończenia badań nad chorobą głodową doktor Goliborska, pracująca w szpitalu w Australii, stwierdziła, że badania nie przydały się jej w późniejszej praktyce lekarskiej, ponieważ jej pacjenci byli syci, a nawet przekarmieni.
strona: - 1 - - 2 -