Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl
Geneza powieści
Prace nad powieścią Kafka rozpoczął w sierpniu 1914 roku po spotkaniu w „Askańskim Dworze” i zerwaniu zaręczyn z Felicją Bauer. Po tych wydarzeniach postanowił napisać opowiadanie o konflikcie ojca z synem, jednak w miarę postępu pracy opowieść rozrosła się. Jedynie fragment powieści zatytułowany Poza prawem ukazał się za życia pisarza. Zaś resztę rękopisu Kafka umierając kazał zniszczyć razem z pozostałymi dziełami.

Już rok po śmierci pisarza ukazało się pierwsze wydanie Procesu (w roku 1925), zaś w Polsce w 1935 roku.

Konstrukcja powieści


Kompozycja utworu skupiona jest wokół głównego wątku procesu. Oparta jest ona na chronologicznej fabule, zaś układ zdarzeń jest przejrzysty. Akcja utworu zmierza ku katastrofie, którą jest śmierć głównego bohatera. Należy odczytywać ją jako parabolę (przypowieść *).
* Gatunek ten po raz pierwszy pojawił się w Biblii. Jest to utwór, w którym przedstawione zdarzenia i postacie obrazują uniwersalne prawdy dotyczące świata i człowieka, nie zaś ważne ze względu na charakter jednostkowy. Cechą charakterystyczną przypowieści jest fakt, że zawiera ona dwa plany – dosłowny i ukryty, symboliczny.


Ekranizacje Procesu


Pierwszym reżyserem, który zdecydował się przenieść dzieło Kafki na wielki ekran był jeden z najwybitniejszych ludzi kina – Orson Welles. Napisał on również scenariusz, a nawet zagrał niewielką rolę w filmie. Światowa premiera obrazu odbyła się 21 grudnia 1962 roku. Główną rolę Welles powierzył Anthonemu Perkinsowi, natomiast w postaci panny Bürnstner i Leni wcieliły się piękne Jeanne Moreau oraz Romy Schneider. Wybitny reżyser uważał ten film za swoje największe dzieło, lecz tego poglądu nie podzielała Akademia Filmowa. Twórca Obywatela Kane’a nie otrzymał za Proces żadnej nagrody.

Na uwagę zasługują drobne zamiany, których dokonał Welles względem oryginału. W filmie Józef K. nie ginie od ciosu nożem w serce, ale w wyniku eksplozji ładunku wybuchowego. Reżyser tłumaczył to tym, iż nie chciał pokazać zabójstwa Żyda po holokauście.

Film nakręcony był niezwykle niskim kosztem. Sceny biurowe zostały nakręcone w paryskiej stacji kolejowej Gare d'Orsay. Wellesowi bardziej niż na odwzorowaniu wydarzeń opisanych w Procesie zależało na uchwyceniu esencji Kafki i jego twórczości.

13 maja 1993 ukazał się remake Procesu. Film został wyreżyserowany przez Davida Jonesa, a głównej roli zagrał w nim Kyle MacLachlan. Na uwagę zasługuje również postać kapelana więziennego, w którego wcielił się sir Anthony Hopkins. W przeciwieństwie od poprzedniej, ta wersja Procesu została nakręcona w całości w Pradze.

Bibliografia


1.Bieńkowski Z., Listy Kafki, [w:] Modelunki, Warszawa 1966
2.Bieńkowski Z., Nad dziennikami Kafki, [w:] F. Kafka, Dzienniki (1903-1923), Kraków 1961
3.Brod M., Franz Kafka. Opowieść biograficzna, Warszawa 1982
4.Camus A., Nadzieja i absurd w dziele Franza Kafki, [w:] Eseje, Warszawa 1974
5.Ernst P., Frnaz Kafka: koszmar rozumu, Warszawa 2003
6.Garaudy R., Realizm bez granic. Picasso – Saint-John Perse – Kafka, Warszawa 1967
7.Janouch G., Rozmowy z Kafką. Notatki i wspomnienia, Warszawa 1993
8.Kafka F., Dzienniki (1903-1923), Kraków 1961
9.Karst R., Drogi samotności. Rzecz o Franzu Kafce, Warszawa 1960
10.Pieczara M., Franz Kafka. Proces, Warszawa 1991
11.Rogalski A., Profile i preteksty, Warszawa 1958
12.Rogalski A., Tryptyk miłosny. Soren Kierkegaard – Regine Olsen, Franz Kafka – Felice Bauer, Emile Verhaeren – Marthe Massin, Warszawa 1977
13.Szewczyk W., Literatura niemiecka w XX wieku, Katowice 1964
14.Wagenbach K., Franz Kafka, Warszawa 2006
15.Walser M., Opis formy – studium o Kafce, Warszawa 1982
16.Wiech A., Franz Kafka. Proces, Warszawa 1990
17.Wilczycka D., Proces Franza Kafki, Lublin 2006
18.Wydmuch M., Frnanz Kafka, Warszawa 1982
19.www.pl.wikipedia.org
20.www.en.wikipedia.org
21.www.franzkafka.ovh.org



Mapa serwisu: