Petrarka to jeden z pierwszych mistrzów renesansowej poezji. Za wzór stawiał sobie twórczość Horacego, Cycerona i Owidiusza. Pisał po łacinie i po włosku, i choć sam bardziej cenił sobie twórczość łacińską, to wieczną sławę przyniosła mu właśnie twórczość w języku ojczystym. W 1341 roku otrzymał laur poetycki za poezję łacińską, ale to dzięki cudownej opowieści o miłości silniejszej niż śmierć, jaka wyłania się z Sonetów do Laury sprawiła, że do dziś nie tylko uczymy się o nim w szkole, ale chętnie czytamy jego lirykę. Tak naprawdę to Petrarka jest twórcą języka europejskiej liryki miłosnej, który charakteryzuje się z jednej strony idealizacją obiektu pożądania, z drugiej subtelnością i prawdą psychologiczną, z jaką odmalowywane są uczucia zakochanych.
Ważne dzieła Petrarki:
Africa – poemat; Podobno właśnie ten utwór poeta uważał za swoje największe literackie dzieło.
Canzoniere - po polsku Zbiór pieśni; tom z utworami napisanymi po włosku, których większą część zajmują Sonety do Laury; zbiór ten powstawał od 1340 roku aż do śmierci poety.
Trionfi – po polsku Tryumfy, tom utworów pisanych po włosku.
Secretum – tom z roku 1341 zawierający osobiste wyznania Pertarki.