Wielkie odkrycia geograficzne

W Odrodzeniu zaczęły wzrastać potrzeby na zamorskie surowce, służące do celów produkcyjnych, a wraz z nim – rosła ciekawość świata, wciąż poszerzającego granice. Wyprawy odkrywcze miały ogromne znaczenie dla renesansowego świata. Po odkryciu Ameryki przez Kolumba oraz znalezieniu nowej drogi morskiej do Indii przez Vasco da Gamę powstała nowa sieć szlaków handlowych. Centrum gospodarcze Europy z basenu Morza Śródziemnego zaczęło dzięki temu przesuwać się na zachód, w stronę Atlantyku. Zdobycze z podbijanych zamorskich terenów pogłębiały przepaść pomiędzy klasami panującymi, które bogaciły się jeszcze bardziej, a chłopami i biedotą mieszczańską, które popadały w jeszcze większą nędzę.

Dla ideologii epoki odkrycia geograficzne były bardzo ważne. Napędzały one zmiany mentalności społecznej: poszerzały perspektywy i doświadczenia, udowadniały zaawansowanie cywilizacji europejskiej, zmieniały punkt ciężkości zainteresowań klas władających. Ludzie Renesansu to przede wszystkim podróżnicy. Naturalna była wymiana kadr nauczycieli, naukowców, badaczy, artystów, zdobywanie doświadczenia w miastach, w których kwitło życie kulturalne Europy. Odkrycia podsycały także odrodzeniowy optymizm i radość, ujawniającą się w docenianiu życia codziennego, cielesnego. Do najważniejszych wydarzeń należą:

1492 – odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba
1497-1499 – wyprawa Vasco da Gamy do Indii wokół Afryki Pd.
1512 – odkrycie Pacyfiku
1519 – początek wyprawy Magellana
1519 – przybycie Cortazara do Meksyku
1534 – odkrycie Kanady
1542 – dotarcie do Filipin i Japonii

  Dowiedz się więcej