Wiersz zdaniowo-rymowy

Wyróżniki artystyczne wiersza średniowiecznego kształtowały się długo. Z czasem wykształcił się tzw. wiersz zdaniowo-rymowy, który uznaje się za najbardziej charakterystyczny dla epoki. Opiera się on na zgodności rozczłonkowania zdaniowego i wersowego – jednemu wersowi odpowiada jedno zdanie bądź jego część. Co za tym idzie, niedopuszczalne są w tej odmianie wiersza przerzutnie. W wierszu tym występują, choć nieregularnie, rymy. Podstawą rymów często była powtarzalność pewnej formy gramatycznej (tzw. rym gramatyczny). Przeważały rymy parzyste, występowały zarówno męskie, jak i żeńskie, pojawiały się też rymy wewnętrzne (wewnątrz wersu).

  Dowiedz się więcej