klp.plOkazało się, że Dick wiedział o istnieniu syna pana Cravena. Wspomniał, że wszyscy ludzie, którzy znali mężczyznę, współczuli mu. Ze smutkiem dodał, że pan Craven nie znosi widoku syna, ponieważ Colin przypomina mu ukochaną żonę. Dick, podobnie jak Mary, był zdania, że pobyt na świeżym powietrzu poprawiłby zdrowie Colina i należało zrobić wszystko, by zgodził się wyjść z domu.
XVI „Nie chcę” – powiedziała Mary
Mary, zajęta pracą w ogrodzie, spóźniła się na obiad. Po posiłku zamierzała natychmiast wrócić do Dicka, więc poprosiła Marthę, aby poinformowała Colina, że przyjdzie do niego później. Wybiegła z domu, nie zwracając uwagi na przestraszoną minę służącej. Resztę popołudnia spędziła z Dickiem, oczyszczając drzewa i róże z suchych gałęzi. Rozstali się późnym wieczorem, obiecując, że nazajutrz zjawią się w ogrodzie tuż po wschodzie słońca. Uszczęśliwiona Mary pobiegła do domu, ciesząc się, że będzie mogła opowiedzieć Colinowi o zwierzętach Dicka.
W pokoju czekała na nią zasmucona Martha. Dziewczyna poprosiła ją, aby natychmiast poszła do Colina, ponieważ czekał na nią przez cały dzień. Mary zacisnęła usta, nie rozumiejąc, dlaczego ma rezygnować z robienia tego, na co ma ochotę. Nie zamierzała ulegać kaprysom chłopca i z urażoną miną weszła do jego sypialni. Colin leżał na łóżku i nawet nie odwrócił głowy w jej stronę. Nie patrząc na nią, wyjaśnił, że po południu poczuł się zmęczony czekaniem na nią i wrócił do łóżka. Mary odparła, iż pracowała w ogrodzie z Dickiem. Wówczas zagroził, że zabroni Dickowi przychodzić do posiadłości. Jego wyniosłe słowa rozgniewały dziewczynkę. Oznajmiła, że w takim przypadku nigdy więcej nie odezwie się do niego i nawet on nie będzie w stanie zmusić ją do tego.
Colin nazwał ją wstrętnym samolubem, lecz stwierdziła, że jest najbardziej samolubnym chłopakiem, jakiego zna. Przez parę minut kłócili się zawzięcie i Mary zaczęła zyskiwał przewagę nad kuzynem. Nagle zamilkł, zamknął oczy i rozpłakał się, użalając nad swoim nieszczęściem, chorobą i rychłą śmiercią. Kiedy wykrzyknęła, że nie umrze, oburzył się i kazał jej iść precz. Rozwścieczony, rzucił w nią poduszką. Mary zachowała spokój, oświadczając, że już nigdy do niego nie przyjdzie. Wyszła z pokoju i ze zdziwieniem zauważyła stojącą przed drzwiami pielęgniarkę Colina. Kobieta zaśmiewała się, zakrywając usta chusteczką. Mary spytała ją, z czego się śmieje. W odpowiedzi usłyszała, że choroba chłopca to przede wszystkim histeria i humory, a ich sprzeczka to dla Colina doskonały powód do napadu wściekłości.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 - - 19 - - 20 - - 21 - - 22 - - 23 - - 24 - - 25 - - 26 - - 27 -
Autor: 