klp.plInformacja o tajemniczym ogrodzie zaintrygowała Mary. Dziewczynka zaczęła iść przed siebie, mijając kolejne ogrody, oddzielone od siebie murem. W końcu dotarła do końca ścieżki, dostrzegając, że ogrodzenie, porośnięte gęstym bluszczem, ciągnie się dalej, lecz nigdzie nie było następnej furtki. Na jednym z drzew, rosnących za murem, dostrzegła niewielkiego ptaszka o jasnoczerwonym upierzeniu. Zrezygnowana, wróciła do warzywniaka, przystając przy staruszku, który przekopywał grządki. Zaczęła wypytywać się o zamknięty ogród, wspominając, że widziała w nim ptaszka. Ogrodnik uśmiechnął się i zagwizdał. Po chwili nadleciał ptaszek i przysiadł tuż przy jego nogach.
Mężczyzna wyjaśnił Mary, że nazywa się Ben Weatherstaff, a rudzik, którym zaopiekował się, kiedy ptak był pisklęciem, jest jego przyjacielem. Dziewczynka z żalem stwierdziła, że nigdy nie miała przyjaciół i zawsze bawiła się sama. Tymczasem rudzik przysiadł na gałęzi i zaczął śpiewać, więc przemówiła do niego łagodnym głosem. Ben odparł, że najwyraźniej chce się z nią zaprzyjaźnić. Po paru minutach ptaszek przeleciał nad murem, a Mary zaczęła wypytywać o furtkę. Staruszek spochmurniał, niegrzecznie odpowiadając, że nikt jej nie znajdzie i odwrócił się, dając do zrozumienia, że zakończył rozmowę.
Kolejne dni Mary spędzała w ogrodach, a pobyt na świeżym powietrzu sprawił, że zaostrzył się jej apetyt i wyglądała zdrowo. Ben starał się unikać jej towarzystwa i natychmiast oddalał się, kiedy zauważył ją na ścieżce. Dziewczynka często spacerowała w pobliżu muru, starając się wypatrzyć między gałęziami bluszczu furtkę. Pewnego wieczoru, kiedy zmęczona wróciła do domu, spytała o tajemniczy ogród Marthę. Służąca wyjaśniła, że ogród należał do pani Craven, która bardzo kochała to miejsce. Przed dziesięcioma laty zdarzył się jednak tragiczny wypadek. Jeden z konarów złamał się i upadając na ziemię, zranił kobietę. Zmarła następnego dnia, a zrozpaczony pan Craven zamknął furtkę i zakopał klucz. Mary zamyśliła się, wsłuchana w wycie wiatru nad wrzosowiskiem. Niespodziewanie usłyszała jakiś dźwięk, dobiegający z oddali i przypominający płacz dziecka. Martha uspokoiła ją, że to tylko wiatr, lecz dziewczynka nie uwierzyła jej zapewnieniom.
Następnego dnia, ze względu na pogodę, Mary musiała zostać w domu. Znudzona bezczynnością, postanowiła poszukać biblioteki. Przez jakiś czas wędrowała ponurymi korytarzami, przekonując się, że większość pokoi jest zamknięta na klucz. W galerii obrazów odkryła portret dziewczynki, łudząco do niej podobnej. W końcu zawróciła do swojego pokoju i nagle ponownie usłyszała płacz dziecka. Zatrzymała się w pobliżu jakiejś kotary i zdumiona stwierdziła, że zasłania ona jakieś drzwi. W chwilę później z pomieszczenia wyszła pani Medlock. Widząc Mary, rozgniewała się i zaprowadziła ją do sypialni, nakazując, aby nie opuszczała swego pokoju. Wówczas dziewczynka poprzysięgła sobie, że w końcu dowie się, kto płacze.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -
Autor: 