Antygona i Kreon - kto jest bohaterem tragicznym?

Jedną z zasad tragedii antycznej jest konflikt dwóch racji, z której żadna nie zwycięża. W „Antygenie" Sofoklesa pojawia się konflikt pomiędzy Antygona, córką Edypa a siostrą Polinejkesa, Eteoklesa i Ismeny a Kreonem, królem Teb i bratem Jokasty.

1. Antygona musi dokonać wyboru między dwiema racjami, które obie są ważne i sprzeczne ze sobą. Jako kochająca siostra, wierna prawu boskiemu, czuje się zobowiązana do pochowania zwłok brata Polinejkesa, który w przeciwnym razie nie zazna spokoju. Chowając go jednak wchodzi w konflikt z prawem, gdyż Kreon zabronił pod karą śmierci pochowania Polinejkesa, uznając go za zdrajcę. Stawia ona prawo boskie wyżej od państwowego, miłość do brata zobowiązuje do pochowania go, pozostaje wierna religii i tradycji.



2. Kreon uważał, że każdy, kto złamie prawo, musi być ukarany. Uparty i zawzięty, nie ustąpił nawet synowi, uważał Polinejkesa za zdrajcę i chciał go przykładnie ukarać, dbał o swój kraj, porządek i autorytet władzy, dobro ojczyzny stawiał ponad dobro jednostki. Zakazując pochówku, złamał prawo bogów, wykroczył poza swoje uprawnienia, nie słuchał rad ani próśb, jego ambicje przerosły rozwagę

3. Zarówno Antygona jak i Kreon są bohaterami tragicznymi. Tytułowa bohaterka kierowała się prawem boskim, a Kreon zasadą, że zdrajcę należy ukarać. Ich racje są sprzeczne, dlatego prowadzą do tragicznego konfliktu. Antygona, wybrała zgodnie ze swoim sumieniem prawo boskie i poniosła za to śmierć. Kreon musiał wybierać pomiędzy sumieniem i uczuciami rodzinnymi a utrzymaniem autorytetu władzy. Zabraniając pochowania Polinejkesa, miał na celu dobro społeczne. Pomagając Antygenie i swojemu synowi, zostałby posądzony o niesprawiedliwość i kumoterstwo. W ostateczności wybiera dobro państwa, pogwałcając prawa religijne, Antygonę skazuje na śmierć. W rozwiązaniu śmierć dosięga także jego syna Hajmona i żonę Euridike, poza Kreonem, który pozostaje samotny i obarczony odpowiedzialnością za zaistniałe wypadki.



„Antygona" Sofoklesa jest przykładem uniwersalnej tragedii antycznej opartej na konflikcie dwóch racji, z których ostatecznie żadna nie wygrywa. Antygona i Kreon ponoszą klęskę. Porusza problemy władzy, konfliktu między prawami niepisanymi a prawem, konfliktu między dobrem ogółu a dobrem jednostki.

  Dowiedz się więcej