Kolejny obraz Holocaustu zawiera opowiadanie „Proszę państwa do gazu”. Narrator-Tadek pracuje przy rozładowywaniu transportu więźniów – pierwszy raz ma okazję z bliska przypatrzeć się temu procederowi. Ludzi z Kanady nie wzrusza widok odchodów i ludzkich ciał, są przyzwyczajeni do tego widoku. Więźniom mówią, że pójdą do łaźni lub milczą. Niemcy nadzorują wyładunek i liczą łupy. Codziennie do obozu przywożonych jest piętnaście tysięcy ludzi. Obóz to fam byka śmierci, a przywożeni więźniowie pozbawieni zostali człowieczeństwa i godności, są przedmiotami, trybikami w wielkie maszynie. Kreska w notesie oznaczała samochód z sześćdziesięcioma ludźmi wiezionymi na śmierć.
Opowiadania Borowskiego pokazują, że Holocaust stanowił przemyślaną i doskonale zorganizowaną strategię hitlerowców wyniszczenia narodu Żydowskiego, a także zlagrowania wielu innych nacji, w tym Polaków. System zagłady działa niczym sprawna fabryka, zaś ludzie są traktowani przedmiotowo.
strona: - 1 - - 2 -