klp.plCharlie Bucket pochodził z biednej rodziny. Mieszkał w małym domku z rodzicami (panią i panem Bucket) oraz czworgiem dziedków - Joe i Josephine (rodzice jego taty) oraz George i Georgina (rodzice jego mamy). Dziadkowie spali na jedynym łóżku w domu, zaś Charli z rodzicami spali na materacach. Pracował jedynie tata Charliego, dlatego rodzina często głodowała – jedli ziemniaki, kapustę i kapuśniak. Charlie kochał i szanował zarówno swych rodziców, jak i dziadków.
Wymarzonym dniem Charliego były jego urodziny. Wówczas otrzymywał małą tabliczkę czekolady. Nie był jednak łapczywy – szanował słodycz. Chował ją do pudełka i codziennie odłamywał po kawałeczku. Czasem starczało jej na miesiąc. W drodze do szkoły przyglądał się wyrobom cukierniczym na wystawie i ciekła mu ślinka, jednak najbardziej doskwierało mu to, że nieopodal znajdowała się największa na świecie fabryka czekolady pana Wonka, przed której bramą codziennie przechodził.
Charlie kochał i szanował zarówno swych rodziców, jak i dziadków. Gdy otrzymał wymarzoną czekoladę na swoje urodziny postanowił podzielić się nią ze wszystkimi. Także gdy znalazł pieniądze wydał tylko na dwie czekoladki, a resztę postanowił oddać mamie. Był uczciwy – zanim zabrał znalezioną monetę rozejrzał się wokoło, czy ktoś jej nie szuka.
Los uśmiechnął się do Chariego, gdy znalazł ostatni Złoty Talon. Spełniło się jego marzenie – mógł zwiedzić fabrykę czekolady. Podczas zwiedzania fabryki Charie trzymał się z boku. Rzadko zadawał pytania, był mniej śmiały od swoich towarzyszy. Przede wszystkim skupił się na podziwianiu cudów pana Wonki, a nie na zaspokajaniu swoich potrzeb. We wszystkim słuchał i wierzył panu Wonce. Jego postawa została nagrodzona. Jako jedyne dziecko nie złamał zasad i nie uległ pokusom. W nagrodę otrzymał od pana Wonki w podarunku fabrykę czekolady. Miała ona stać się jego własnością gdy dorośnie. Mimo wielkiego szczęścia nie zapomniał o rodzinie – wraz z nimi przeniósł się do nowego, pięknego domu, jakim miała się stać fabryka czekolady.
Charlie w pełni zasługuje na podziw. Był skromnym, dobrze wychowanym, cichym chłopcem. Nie wyróżniał się, jednak miał wielkie serce i bardzo kochał swoją rodzinę. Myślę, że Charlie byłby idealnym przyjacielem, który bezinteresownie dzieliłby się wszystkim.
Autor: