klp.plWkrótce w lesie pojawił się Joe Harper, ubrany podobnie jak Tomek i uzbrojony. Chłopcy powitali się słowami z ulubionej książki o przygodach Robin Hooda i zaczęli walczyć. Po zabawie ubrali się i ruszyli do domów, żaląc się, że nie ma już na świecie prawdziwych zbójców.
Rozdział IX
Wieczorem, o wpół do dziesiątej, Tomek położył się do łóżka, czekając aż Sid zaśnie. Czas dłużył mu się niemiłosiernie w oczekiwaniu na sygnał od Hucka Finna. Wreszcie, zmęczony zasnął i obudził go brzęk butelki, rozbitej o ścianę drewutni ciotki. Usłyszał miauknięcie, szybko ubrał się i wyskoczył przez okno. W pobliżu drewutni czekał na niego Huck, trzymający w ręku zdechłego kota. Pół godziny później dotarli na cmentarz i odnaleźli świeżo usypaną mogiłę. W milczeniu czekali na pojawienie się diabła i wraz z upływem kolejnych minut myśli Tomka stawały się coraz czarniejsze. Nagle coś usłyszał i chwycił przyjaciela za ramię. Z drugiego końca dobiegały jakieś stłumione głosy.
W oddali ujrzeli kilka niewyraźnych postaci, zbliżających się w ich stronę. Przerażony Tomek, na prośbę Hucka, zaczął się modlić. Nagle przyjaciel uciszył go, mówiąc, że to ludzie i rozpoznał głos starego Muffa Pottera. Zaczęli obserwować trzech mężczyzn, którzy najwyraźniej czegoś szukali i zatrzymali się przy grobie, kilka kroków od kryjówki chłopców. Tomek i Huck rozpoznali Pottera, Indianina Joe’go i młodego doktora Robinsona. Przybysze zaczęli rozkopywać grób i po jakimś czasie wydobyli trumnę. Wyciągnęli z niej zwłoki i przenieśli je na nosze, okrywając płachtą. Potter zażądał wówczas od lekarza dodatkowej zapłaty, a Indianin go poparł. Między mężczyznami wywiązała się bójka, podczas której Potter został ranny. W tej samej chwili Joe zbił nóż w pierś doktora, obrabował zwłoki i wcisnął narzędzie zbrodni w rękę Pottera.
Przerażeni chłopcy uciekli z cmentarzyska. W parę minut później Potter odzyskał przytomność i przerażony spojrzał na ciało Robinsona. Był przekonany, że to nie on zabił młodzieńca, lecz Indianin wyjaśnił mu, że zrobił to pod wpływem alkoholu i dlatego nic nie pamięta. Obaj oddalili się szybko, a księżyc oświetlił ciało doktora i otwarty grób.
Rozdział X
Tymczasem przerażeni chłopcy popędzili w stronę miasteczka i wbiegli do starej garbarni. Tam nieco ochłonęli i zaczęli zastanawiać się, co mają zrobić. Huck był przekonany, że jeśli komukolwiek powiedzą o tym, co widzieli, Indianin ich zabije. Przysięgli, że nikomu nie pisną ani słowa i własną krwią podpisali przyrzeczenie milczenia, spisane na kawałku deseczki. Następnie zakopali deszczułkę pod murem, wypowiadając mroczne zaklęcia. Skupieni, nie dostrzegli jakiejś postaci, która przemknęła chyłkiem, znikając po drugiej stronie budynku. Nagle usłyszeli wycie psa i przytulili się do siebie, śmiertelnie wystraszeni. Zaczęli zastanawiać się, czyją śmierć zwiastuje wycie. Huck był przekonany, że to właśnie on wkrótce umrze i zaczął pochlipywać, kiedy Tomek zauważył, że pies siedzi do nich tyłem. Chłopcy uspokoili się i uśmiechnęli. Nieoczekiwanie usłyszeli czyjeś chrapanie, dobiegające z innej części garbarni. Ostrożnie zaczęli skradać się i dostrzegli śpiącego Muffa Pottera. Szybko wycofali się i odeszli od budynku, by się pożegnać. W oddali znów rozległo się wycie psa, który stał w pobliżu mężczyzny. Chłopcy uznali, że zwierzęciu chodziło o Pottera i rozstali się.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 - - 18 - - 19 - - 20 - - 21 - - 22 - - 23 - - 24 - - 25 - - 26 - - 27 - - 28 -
Autor: 