klp.plPiotr, Zuzanna, Edmund i Łucja Pevensie są czwórką rodzeństwa, która podczas II wojny światowej zostaje wysłana na wieś pod opiekę ekscentrycznego profesora Kirke. Podczas zwiedzania nowego domu pewnego deszczowego dnia najmłodsza z dzieci Łucja odnajduje wielką szafę. Lucy wchodzi do środka i znajduje się w dziwnym, śnieżnym lesie. Spotyka tam fauna Tumnusa, który jest zaskoczony obecnością człowieka - dziewczynki. Informuje on Łucję, że znalazła się w świecie, który nazywa się Narnia.
Tumnus zaprasza Łucję na herbatę. Podczas miłej rozmowy faun wybucha nagle płaczem i wyznaje, że jest sługą złej Białej Czarownicy. Wiedźma zaczarowała Narnię – trwa w niej wieczna zima i nigdy nie ma Bożego Narodzenia. Tumnus informuje, że jego zadaniem jest wyłapywanie istot ludzkich. Łucja błaga go o uwolnienie, a on się zgadza. Łucja opuszcza szafę i z emocjami opowiada o swojej przygodzie w Narnii. Nikt jej jednak nie wierzy. Rodzeństwo tłumaczy, że zniknęła w szafie na kilka sekund, a z jej opowieści wynika, że była tam przez wiele godzin. Rodzeństwo Pevensie ogląda uważnie szafę i stwierdza, że jest ona zwykłym meblem.
Edmund bezlitośnie dokucza Łucji w związku z jej opowieścią o wyimaginowanym świecie do dnia, w którym widzi ją znikającą w szafie. Chłopiec podąża za siostrą i również trafia do świata Narnii. Nie może odnaleźć dziewczynki. Zamiast niej spotyka Białą Czarownice, o której wcześniej opowiadał Tumnus. Czarownica przedstawia się jako Królowa Narnii. Częstuje Edmunda zaczarowanym ptasim mleczkiem, które sprawia, że chłopiec odczuwa nienasycone pragnienie deseru. Czarownica wykorzystuje chciwość i łakomstwo Edmunda, by przekonać go do przyprowadzenia pozostałego rodzeństwa.
W powrotnej drodze do latarni, która wyznacza granicę między Narnią, a światem rzeczywistym Edmund spotyka Łucję. Dziewczynka opowiada mu o Białej Czarownicy. Edmund nie wierzy w związek Białej Czarownicy z Królową, którą spotkał. Jedyne o czym może myśleć to ptasie mleczko. Edmund i Łucja wracają do swego świata, do Piotra i Zuzanny. Powołując się przeżycia Edmunda Łucja przekonuje rodzeństwo do istnienia Narnii, jednak brat wszystkiemu zaprzecza. Piotr i Zuzanna obawiają się, że Łucja oszalała i mówią o jej zachowaniu profesorowi Kirke, ten jednak, ku zdziwieniu dzieci. przekonuje, że ich siostra mówi prawdę.
Pewnego dnia dzieci chowają się w szafie przed gospodynią i gośćmi. Nagle wszyscy czworo zostają przeniesieni do Narnii. Łucja prowadzi ich do domu Tumnusa, jednak dowiaduje się z pozostawionej notatki, że faun został aresztowany pod zarzutem zdrady. Zdaje sobie sprawę, że Czarownica wie, że faun ją ocalił i właśnie za to został aresztowany. Prosi rodzeństwo, by pomogło jej uratować przyjaciela.
Prowadzeni przez zaprzyjaźnionego drozda dzieci wędrują przez las. Spotykają pana Bobra, który zaprowadza je do swego domu. Tłumaczy, że nie mogą nic zrobić, by ocalić Tumnusa. Jedyne co mogą uczynić to przyłączyć się do niego i wspólnie iść do lwa Aslana. Aslan wydaje się być królem lub boską postacią w Narnii. Dzieci są zachwycone dźwiękiem imienia Aslan oprócz Edmunda, który jest przerażony.
Pan Bóbr, Piotr, Zuzanna oraz Łucja decydują się na spotkanie następnego dnia z Aslanem przy Kamiennym Stole. Orientują się, że Edmund zniknął. Chłopiec szuka Czarownicy, aby ostrzec ją przed planem pana Bobra i przybyciem Aslana. Wiedźma jest wściekła, słysząc, że Aslan jest w Narnii i planuje jak najszybciej pozbyć się dzieci. Pragnie uniknąć starej przepowiedni, która głosi, że w Narnii na tronie zasiądzie czworo ludzi, którzy obalą jej zły system.
W międzyczasie dzieci i bobry speszą się, by dotrzeć do Kamiennego Stołu przed Czarownicą. Podczas podróży w pogodzie następują wspaniałe zmiany. Najpierw spotykają od wielu lat niewidzianego w Narnii świętego Mikołaja, który wyjaśnia, że zaklęcie Czarownicy, by w Narnii trwała wiecznie zima i nie było Świąt przestało działać. Śnieg zaczyna topnieć, a dzieci zauważają oznaki wiosny. Jednocześnie do Kamiennego Stołu podąża Czarownica z Edmundem, którego traktuje źle. Kiedy śnieg stopniał Czarownica straciła możliwość poruszania się swoimi saniami, dlatego nie dotarła do wyznaczonego miejsca przed dziećmi.
Początkowo, po spotkaniu Aslana trójka rodzeństwa czuje się onieśmielona, jednak szybko ten stan mija. Mimo strachu od początku go kochają. Aslan obiecuje zrobić wszystko , co możliwe, aby ocalić Edmunda. Na stronie pokazuje Piotrowi zamek, którego królem kiedyś zostanie. Podczas rozmowy słyszą, jak Zuzanna dmucha w magiczny róg, który otrzymała od świętego Mikołaja sygnalizując, że jest w niebezpieczeństwie. Aslan wysyła na pomoc Piotra. Po przybyciu Piotr widzi wilka atakującego Zuzannę i przebija go na śmierć mieczem ofiarowanym przez św. Mikołaja. Aslan dostrzega innego, znikającego w gęstwinie wilka i wysyła swych zwolenników, aby go śledzili, z nadzieją, że doprowadzi ich do Czarownicy.
Czarownica szykuje się do zabicia Edmunda, kiesy przybywa na pomoc odsiecz. Aslan i jego drużyna ratują chłopca, jednak nie są w stanie znaleźć Wiedźmy, która wtopiła się w krajobraz. Edmund jest szczęśliwy widząc rodzeństwo. Ma świadomość, że Biała Czarownica jest zła. Następnego dnia Aslan rozmawia z Czarownicą. Zła kobieta domaga się, by Aslan oddał swoje życie za Edmunda, który okazał się zdrajcą. Mówi, że zgodnie z regułami Czarów Władcy zdrajca, czyli Edmund należy do niej. Aslan nie przeczy temu i zawiera z Wiedźmą potajemny kompromis. Czarownica wydaje się bardzo zadowolona, zaś Aslan jest zamyślony i przygnębiony.
Następnej nocy Zuzanna i Łucja obserwują Aslana, który jest coraz bardziej ponury i smutny. Siostry nie mogą zasnąć i zauważają, że Aslan zniknął. Kiedy go odnajdują lew mówi, że mogą z nim pozostać tylko do momentu, kiedy każe im odejść. Wspólnie wędrują do Kamiennego Stołu, przy którym Aslan nakazuje im odejść. Zuzanna i Łucja chowają się w krzakach i obserwują, jak Czarownica i jej zwolennicy męczą, upokażają, a następnie zabijają Aslana. Czarownica wyjaśnia, że Aslan poświęcił swoje życie za Edmunda.
Dziewczynki czuwają przy martwym ciele Aslana przez całą noc. Nad ranem słyszą głośny odgłos pękania i są zaskoczone patrząc na przełamany Kamienny Stół. Aslan zniknął. Nagle dziewczynki słyszą jego głos dobiegający zza ich pleców. Aslan zmartwychwstał. Lew przenosi Łucję i Zuzannę do zamku Czarownicy, gdzie uwalnia wszystkich więźniów zamienionych w kamień. Dołączają do bitwy pomiędzy wojskiem Piotra, a oddziałami Czarownicy. Piotr i jego oddziały są wyczerpani. Na szczęście Aslan szybko zabija Czarownicę, a wojska Piotra pokonują pozostałych zwolenników złej wiedźmy.
Aslan pasował na rycerza Edmunda, który odpokutował za swój grzech popierania Czarownicy. Nazajutrz pochód udał się do zamku Ker-Paravel, a następnie odbyła się koronacja dzieci na królów i królowe Narnii. Aslan zniknął. Dzieci ostatecznie stały się dorosłe i panowały nad Narnią przez wiele lat. Pewnego dnia podczas polowania na magicznego białego jelenia dzieci znajdują się przy latarni wyznaczającej granicę miedzy światem Narnii, a światem realnym. Rodzeństwo Pevensie wraca przez szafę do naszego świata. Powrócili do domu profesora Kirke jako dzieci. Czwórka opowiada profesorowi o swych przygodach, a on zapewnia ich, że pewnego dnia wrócą do Narnii.
Autor: