Czas wydarzeń w „Przedwiośniu”

Akcja „Przedwiośnia” trwa dziesięć lat. Opowieść o Cezarym Baryce rozpoczyna się w roku wybuchu I wojny światowej w 1914 roku. Bohater ma wówczas 14 lat, a więc urodził się w roku 1900. Następnym istotnym wydarzeniem, o którym dowiadujemy się z powieści jest wybuch rewolucji październikowej w Związku Radzieckim (7 listopada 1917 roku) i jej tragiczne dla Baku skutki – przejęcie władzy w mieście przez komisarzy ludowych.
W 1918 roku dochodzi także do masakry Ormian w Baku przez siły tureckie, zaś Polska 11 listopada odzyskuje niepodległość, o czym Cezary dowiaduje się od cudem odnalezionego ojca. Seweryn namawia syna do wyjazdy do ukochanej ojczyzny – następuje to w 1919 roku. Po śmierci ojca bohater dostaje się do Warszawy i odnajduje Szymona Gajowca.
Gdy wybucha wojna polsko-bolszewicka w 1920 roku młody Baryka wstępuje w szeregi polskiej armii. Bezpośrednio z frontu trafia do dworku rodzinnego Hipolita Wielosławskiego w Nawłoci jesienią 1920 roku. Przebywa tam do Bożego Narodzenia, zaś święta spędza w Chłodku. Do Warszawy powraca w styczniu 1921 roku.
Wydarzenia ostatniej części powieści „Wiatr od wschodu” rozgrywają się pomiędzy 1921 rokiem a 1924. Baryka wraca na studia medyczne, poznaje życie prostych ludzi, pomaga Gajowcowi w redakcji książki zawierającej program naprawy Rzeczpospolitej, a także wiąże się ze środowiskiem komunistów.

  Dowiedz się więcej