XVI wiek przyniósł wielkie zmiany w wielu dziedzinach ludzkiego życia, moda była bez wątpienia jedną z nich. Swoistą rewolucją można nazwać przemiany, jakie zaszły w sposobie ubierania się przez kobiety tej ery. W epoce renesansu moda rozwijała się w różnych kierunkach, zależnie od kraju, lecz z łatwością można zauważyć tendencje, które obowiązywały w całej Europie Zachodniej.
Na początku XVI wieku kreacje nie różniły się znacząco od tych, znanych ze średniowiecza. W garderobie ówczesnej kobiety znajdowały się przeważnie suknia spodnia (składająca się z gorsetowo krojonej góry i doszytej do niej spódnicy) oraz suknia ze spódnicą w kształcie stożka z długim trenem. Gorsety, stanowiące górną część kreacji, miały kwadratowe dekolty, wykończone koronkami i klejnotami. Rękawy tychże sukni były bardzo szerokie, często obszyte futrem. Typowa suknia wczesnego renesansu wykonana była z tkanej wełny lub lnu. Najbogatsze panie mogły sobie pozwolić na szaty wykonane z jedwabiu bądź aksamitu, czyli materiałów zakazanych prawnie klasie najuboższej.
Pod całą kreacją, czyli dwiema sukniami, renesansowa kobieta nosiła lnianą halkę. Może się wydawać, że strój ten składał się ze zbyt wielu warstw, lecz należy pamiętać, że wówczas nie stosowano nigdzie systemu centralnego ogrzewania, a w zamkach najczęściej panowały chłody i przeciągi. Około roku 1525 kobiety zaczęły nosił same suknie spodnie. Wówczas zestawiały je z ozdobnymi gorsetami, przypominającymi bardziej pasy, noszonymi wokół talii. Najczęściej były one zdobione złotymi łańcuszkami i szlachetnymi kamieniami. Warto zauważyć, że pasy te były zapinane na kluczyk.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -