Muzyka renesansu

Jednym ze znaków rozpoznawczych muzyki renesansu było podporządkowywanie środków dźwiękowych do tekstu utworu. Proces ten przejawiał się w drugiej połowie XVI wieku w tak zwanej polichóralności.

Muzyka renesansu przyjmowała nie tylko formy wokalne, ale także czysto instrumentalne. Zjawisko to pojawiło się pod koniec XVI wieku. Zdecydowanie najpopularniejszym instrumentem renesansu była lutnia. Nowością były zupełnie autonomiczne formy utworów instrumentalnych: canzona, toccata, ricercar, fantazja. W epoce renesansu powstało wiele nieznanych wcześniej instrumentów, a także ulepszono inne już istniejące w średniowieczu. Niektóre z nich przetrwały do dziś w niezmienionej formie, a jeszcze inne z powodzeniem są rekonstruowane. Podobnie jak dziś, w epoce renesansu instrumenty dzielono na dęte blaszane i drewniane, smyczkowe oraz perkusyjne. Do najpopularniejszych dętych blaszanych należały: trąbka suwakowa (przypominająca dzisiejszy puzon), kornet (wykonany z drewna z mosiężnym ustnikiem, jego dźwięk przypominał bardzo ludzki głos), trąbka (pierwsze trąbki nie miały jeszcze wbudowanych zaworów jak dzisiejsze).

Jeśli chodzi o instrumenty dęte drewniane, to w epoce renesansu najpopularniejsze były: szałamaja (przypominająca dzisiejszy obój piszczałka z podwójnym stroikiem i bocznymi otworami, dała początek dzisiejszym klarnetom), piszczałka (wykonana z utwardzonej trzciny), dudy (miech wykonany z koźlej skóry zapewniał nieustanny dźwięk instrumenty w momencie, kiedy gracz nabierał powietrza w płuca), fletnia (złożona z szesnastu drewnianych rurek), flet poprzeczny oraz flet prosty.

Do najpopularniejszych instrumentów smyczkowych renesansu należały: viola da gamba (ten sześciostrunowy instrument powstał w 1400 roku, a na początku grano na nim za pomocą łuku, a nie smyczka, jest on pierwowzorem dzisiejszej wiolonczeli, skrzypiec i altówki), lira (instrument strunowy znany już w starożytnej Grecji), clàrsach (czyli bardzo popularna harfa irlandzka), lira korbowa (trzymana na kolanach, a zamiast smyczka używa się do wydobywania dźwięki specjalnej korbki, która obraca kołem ocierającym się o struny), cytra, lutnia, klawesyn, wirginał. Z koeli najpowszechniejszymi instrumentami perkusyjnymi epoki były: tamburyn i drumla.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 - 

  Dowiedz się więcej