Franciszek Zabłocki (1752-1821) urodził się w rodzinie szlacheckiej na Wołyniu. Pracował w Komisji Edukacji Narodowej, później został sekretarzem Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. W czasie Sejmu Czteroletniego zyskał sławę jako wybitny poeta walczący piórem z przeciwnikami reform. Brał udział w powstaniu kościuszkowskim, a po jego upadku wyjechał do Rzymu na studia teologiczne i przyjął święcenia kapłańskie. Do końca życia był proboszczem (a później dziekanem) w Końskowoli.
Jako poeta zadebiutował w „Zabawach Przyjemnych i Pożytecznych”, publikując na ich łamach ody, sielanki, bajki i listy poetyckie. Trwałe miejsce w dziejach literatury zapewniły mu jednak przede wszystkim komedie. Napisał ich ponad pięćdziesiąt, z czego do naszych czasów zachowało się czterdzieści trzy. Jego komedie oparte były na francuskich wzorach, m.in. na komediach Moliera. Łączył w nich zmysł obserwacji z erudycją i znajomością motywów z literatury europejskiej. Unikał łatwego moralizatorstwa i uproszczonego dydaktyzmu. Napisał m.in. Fircyka w zalotach – komedię, której bohaterem uczynił lekkoducha, fircyka, bawiącego się uczuciami i czerpiącego z życia same przyjemności. Począwszy od roku 1780 przez prawie całe dziesięciolecie był Zabłocki głównym twórcą repertuaru dla sceny polskiej Teatru Narodowego, ale tak naprawdę tylko Fircyk w zalotach oparł się próbie czasu i jest do dziś wystawiany na polskich scenach.
Julian Ursyn Niemcewicz (1758-1841) Ukończył Szkołę Rycerską, został adiutantem księcia A. K. Czartoryskiego. Działacz obozu patriotycznego, poseł w czasie Sejmu Wielkiego, adiutant Kościuszki w powstaniu 1794 roku, razem z nim więziony, po uwolnieniu również wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Do kraju na stałe wrócił w 1807 r. i brał czynny udział w życiu społecznym i kulturalnym, był m.in. prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Jeden z przywódców powstania listopadowego.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -