Muzyka w romantyzmie

Główną cechą muzyki romantycznej jest eklektyzm. Artyści epoki zgodnie uważali muzykę za sztukę doskonałą, która najlepiej przekazuje ludzkie emocje. Widać to chociażby w słowach Zygmunta Krasickiego:

Jestem przekonany, że muzyka najwyższą jest mową ludzkości, łączącą nas z zaświeciem duchów, wyrażającą wszystkie uczucia, na które słów nie mamy, na które przyczyn wynaleźć nie możem. Muzyka jest to wyjęcie z siebie tego, co najwięcej boskiego mamy, i postawienie przed sobą.

Muzyka romantyczna narodziła się w Niemczech, a pierwszym jej reprezentantem był wielki kompozytor – Ludwig van Beethoven. Do historii sztuki przeszło jego dziewięć wspaniałych i monumentalnych symfonii. Zasłynął jako ten, który zrewolucjonizował muzykę. Zrywając z klasycznymi kanonami dawał w swoich dziełach upust swoim uczuciom i emocjom, przez co wiele z nich zyskało gwałtowny charakter. Postulował syntezę sztuki, dlatego też napisał muzykę do tekstu Ody do radości Schillera tworząc tym samym IX Symfonię. W jego utworach możemy doszukać się zamiłowania do wolności, a także buntu i gniewu skierowanego przeciwko światu. Innym wybitnym kompozytorem doby romantyzmu był Niemiec Feliks Mendelssohn, którego marsz weselny znają chyba wszyscy.

Postulat uniwersalności sztuki, głoszony przez wielu artystów romantycznych, znalazł swoje zastosowanie w operze. Opera romantyczna powstała również w Niemczech, lecz została rozwinięta we Francji. Najwybitniejszym przedstawicielem tego gatunku był wywodzący się z kraju Beethovena Karol Maria Weber. Jego najsłynniejszym dziełem był Wolny strzelec, historia opowiadające historię człowieka, który zawarł pakt z diabłem. Utwór ten był inspiracją dla najwybitniejszych polskich romantyków – Mickiewicza, Krasińskiego czy Słowackiego.

Odpowiedzialnym za rozwój opery we Francji był Giacomo Meyerbeer, z pochodzenia Niemiec. Do jego największych dzieł zalicza się: Roberta Diabła, Hugonotów i Afrykanki. Jego inscenizacje były bardzo efektowne i wzbudzające zachwyt widowni. Większość z nich powstawała do librett autorstwa Eugenie Scribe’a.
W epoce romantyzmu niezwykłą popularność osiągnął włoski wirtuoz skrzypiec – Niccolo Paganini. Jego koncerty, zawsze gromadziły pełne sale słuchaczy. Podobnie wyglądały one, w przypadku Węgra Ferenca Liszta. Wybitny pianista i kompozytor zasłynął głównie jako autor licznych rapsodii i poematów symfonicznych.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej