- Akcja nalepiania na plakatach z obwieszczeniem o utworzeniu Generalnej Guberni nalepek z tekstem: „Marszałek Piłsudski powiedziałby: - A my was w dupie mamy!” (akcja przeprowadzona przez PLAN).
- Akcja przeciwko warszawskim fotografom – wysyłanie listów upominawczych do fotografów, którzy w witrynach wystawiali zdjęcia niemieckich żołnierzy, a następnie wybijanie szyb wystawowych.
- Akcja mająca na celu zniechęcenie Polaków do chodzenia do kin i oglądania niemieckich filmów propagandowych – wypisywanie na murach sloganu: „Tylko świnie siedzą w kinie” oraz wrzucanie do sal kinowych gazu.
- Akcja „przeciwko Paprockiemu” – akcja prowadzona przeciwko właścicielowi restauracji, Paprockiemu, który pośredniczył w prenumeracie niemieckich czasopism. Polegała na wysyłaniu listów upominawczych, tłuczeniu szyb, rozlepianiu ogłoszeń, że mężczyzna sprzedaje tanio słoninę. Paprockiego nękano również telefonami. Następnie zamieszczono w gazecie ogłoszenie, że ma na sprzedaż węgiel po okazyjnej cenie, a na drzwiach restauracji nalepiano klepsydrę żałobną z informacją o śmierci właściciela.
- Akcja rozlepiania plakatów ośmieszających Hitlera: „Führer powiedział…”.
- Rysowanie na murach żółwia, propagującego powolną pracę w zakładach, pracujących na rzecz okupanta.
- „Wojna” z Goebbelsem za pomocą litery „V”, oznaczającej „zwycięstwo”. W odpowiedzi na to propaganda niemiecka zaczęła rozpowszechniać tę samą literę jako symbol przyszłego zwycięstwa niemieckiego. Mały Sabotaż rozpoczął wówczas akcję zamiany liter na niemieckich afiszach, co zmieniało zasadniczo treść propagandy z „Deutschland siegt an allen Fronten” („Niemcy zwyciężają na wszystkich frontach”) na „Deustchland liegt an allen Fronten” („Niemcy leżą na wszystkich frontach”).
- Zrywanie niemieckich flag.
- Rozpowszechnianie symbolu „kotwicy” jako znaku „Polski Walczącej”.
- Akcje przeprowadzane z okazji polskich świąt narodowych (3 Maja i 11 listopada) – malowanie barw narodowych na murach, wieszanie biało-czerwonych chorągiewek i flag, wypisywanie hasła: „Polska zwycięży!”.
- Akcja ostemplowania „Nowego Kuriera Warszawskiego” znakiem kotwicy i życzeniami imieninowymi dla Władysława Sikorskiego i Władysława Raczkowicza.
- Akcja zdjęcia niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika.
- Akcja podłączenia do niemieckich megafonów i wyemitowanie fragmentu polskiego hymnu narodowego.
Zupełnie inny charakter miały akcje dywersyjne. Przede wszystkim była to walka zbrojna, mająca na celu osłabienie sił przeciwnika i dezorganizację jego armii. W „Kamieniach na szaniec” mowa jest o następujących akcjach dywersyjnych, w których uczestniczyli bohaterowie utworu:
- Akcja pod Kraśnikiem – przeprowadzona w noc sylwestrową 1942/1943 roku. Polegała na wysadzeniu torów kolejowych i pociągu, przewożącego broń na front wschodni.
- Akcja rozbrajania Niemców i przejmowania ich broni.
- Akcja pod Arsenałem – akcja odbicia Janka Bytnara „Rudego”, aresztowanego i przesłuchiwanego przez gestapo. Akcja ta miała charakter osobisty, a jej celem było ratowanie życia przyjaciela.
- Akcje egzekucyjne – akcje likwidacji gestapowców, wyróżniających się szczególnym bestialstwem podczas przesłuchań, wykonywane na rozkaz Komitetu Walki Konspiracyjnej.
- Akcja pod Celestynowem – akcja odbicia więźniów, przewożonych z obozu w Majdanku do Oświęcimia.
- Akcja we wsi Sieczychy – akcja likwidacji posterunku żandarmerii niemieckiej na północno-wschodniej granicy Generalnej Guberni.