Charakterystyka Eugeniusza

Starszy pan, siwy, bardzo dobrze wychowany, w okularach oprawionych cienko i złoto, ale zaniedbany w stroju, zakurzony i nieśmiały. Żakiet jaskółka, wysoki, sztywny kołnierzyk biały, ale brudny, szeroki krawat-pląs tron, w nim szpilka z perłą, ale poniżej długie do kolan szorty khaki. Wysokie szkockie skarpety, lakierki popękane, gołe kolana,

pisze o nim Mrożek w didaskaliach.

Przez jakiś czas wuj Eugeniusz wydaje się być postacią najbliższą Arturowi. Razem planowali „spisek”, którego celem było przywrócenie dawnych norm moralnych w domu. Z czasem jednak okazało się jednak, że staruszek zachowywał się niczym chorągiewka. Eugeniusz nigdy nie miał własnego zdania, a nawet jeśli miał to nie wypowiadał go na głos, lecz dostosowywał się do sytuacji. Łatwo dostrzec podobieństwo wuja do papugi, która powtarza słowa za innymi, dlatego też zasłużenie został zamknięty w klatce przez Artura.



Eugeniusz reprezentuje polską inteligencję, która zamiast jasnego i głośnego sprzeciwu, zawsze wolała milczącą niezgodę. Widać to doskonale w jego słowach skierowanych do Edka, którego nie znosił: Ulegam przemocy, ale w duszy będę nim gardził. Tańcząc tango z brutalnym i prostackim lokajem, wuj zawarł z nim pakt odzwierciedlający sytuację w powojennej Polsce, kiedy to komuniści doszli do władzy, a inteligencja nie sprzeciwiła się temu choćby słowem, choć w duszy gardziła czerwonymi.

  Dowiedz się więcej