Mimo że Ezop jest najbardziej znanym twórcą bajek, pierwsza bajka znajduje się w eposie Hezjoda Prace i dnie. Jest to bajka o jastrzębiu i słowiku.
W bajce Ezopa występują jako bohaterowie zwierzęta i przedmioty. Zawiera ona zwykle jakąś moralną sentencję. Zbiór bajek Ezopa wydał Demetrios z Faleronu w IV/III w. p.n.e. W II w. p.n.e. poeta Babrios ujął je w formę wierszowaną. Na język łaciński tłumaczył je wierszem Fedrus. Bajki Ezopa stały się wzorem dla całej literatury europejskiej: przerabiali je i naśladowali La Fontaine i Kryłow, a w literaturze polskiej Biernat z Lublina, Rej, Ignacy Krasicki, Mickiewicz, Ejsmont i wielu innych.