Motyw żony w „Granicy”

Żony w „Granicy” to kobiety, które stanowią oparcie dla mężczyzn, kochają ich niekiedy ślepą miłością i wybaczają zdrady.

Żancia Ziembiewiczowa godziła się z faktem, że mąż zdradza ją z innymi, wybaczała mu. Żyli ze sobą szczęśliwie przez wiele lat.

Cecylia Kolichowska pierwsze małżeństwo zawarła z wielkiej miłości i również akceptowała, bez słowa skargi, ideały męża. Po jakimś czasie dowiedziała się, że mąż miał kochankę i po ucieczce z kraju, związał się z nią. Drugie małżeństwo wyniszczyło Kolichowską, zmieniło jej charakter i odizolowało od życia towarzyskiego. Była nieświadoma, że i Kolichowski ją zdradza. Przekonała się o tym po jego śmierci, kiedy znalazła dowody na jego niewierność. Jednakże po wielu latach żal do męża osłabł i potrafiła bronić go w rozmowach z synem.

Elżbieta Ziembiewiczowa wybaczyła Zenonowi związek z Justyną Bogutówną i stała się wobec niego uległa, pomagając mu w rozwiązywaniu problemów z dziewczyną. Zenon uzależniony był od jej zdania, opinii, towarzystwa, ponieważ częściowo na barki żony mógł przenieść odpowiedzialność za swoje czyny, miał z kim o wszystkim rozmawiać i wiedział, że Elżbieta zawsze stanie po jego stronie.

Łucja Posztraska nie zwracała uwagi na gorzką prawdę o swoim mężu i miała wytłumaczenie na każdy zarzut pod jego adresem. Sama potrafiła prosić Kolichowską o pieniądze, które później mąż przepijał lub przegrywał. Widziała w nim samo dobro, które uczyniło z niego człowieka bezsilnego wobec świata i innych ludzi.

  Dowiedz się więcej