Główne gatunki i konwencje prozatorskie współczesności

Podobne wizje społeczeństwa tworzył w Polsce Edmund Wnuk-Lipiński. Jego powieść Wir pamięci z 1979 roku przedstawia sytuację, w której władza posiada możliwość przeprogramowywania zawartości pamięci swoich obywateli.

Innym przedstawicielem tego nurtu w Polsce był Janusz Zajdel, którego powieść Paradyzja z 1984 roku ukazywała zagrożenia wynikające z systemu totalitarnego. Skupił się w niej zwłaszcza na zagadnieniu dystrybucji pracy, której z czasem zaczęło brakować.

Anna Nasiłowska podsumowuje rozdział poświęcony literaturze fantastycznej:

Fantastyka naukowa pełniła więc często funkcje, których nie mogła pełnić powieść współczesna. Faktycznie, stanowiła ona pole, na którym istniała niemal całkowita swoboda twórcza, lecz wymagała ona od odbiorców umiejętnego odczytywania aluzji, rozumienia skomplikowanych parabol, a także zdolności interpretatorskich.

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej