Woda letejska - pochodzenie, znaczenie, przykłady

Pochodzenie

W mitologii greckiej Lete była jedną z pięciu rzek Hadesu – podziemnego świata umarłych, którym władał Hades. Toczyła się po płytkim dnie, płynęła bardzo łagodnie i miała mlecznobiały kolor, dlatego nie budziła żadnych negatywnych odczuć. Co więcej, na jej brzegu rosły piękne maki, które jednak wpływały na jej niezwykłe właściwości.

Okazywało się bowiem, że jedna kropla wody wypita z rzeki Lete powoduje utratę pamięci krótkotrwałej. Spożycie większych ilości prowadziło natomiast do zapomnienia wszystkiego, co działo się w przeszłości. Dlatego też wszystkie dusze trafiające do Hadesu musiały skosztować wody letejskiej, by móc narodzić się na nowo. Sprawiało to, że zapominały o życiu przebytym na ziemi.

O działaniu wody wspomina Platon w swoim dziele filozoficznym Fajdros. Pojawia się ona również w Boskiej Komedii, w której pełni funkcję przepustki do raju. Aby dusza do niego trafiła, musi się jej napić, dzięki czemu zapomni o swoich grzechach. Woda letejska jest też czasami przywoływana w literaturze i kinie. Przykład? Miseczka z jej wodą znajdowała się w domku Hypnosa z powieści Ricka Riordana Zagubiony heros.

Przykład użycia

„Po tragedii, która mnie spotkała, najchętniej napiłbym się wody letejskiej”.

  Dowiedz się więcej