Pole Elizejskie - znaczcenie, pochodzenie związku frazeologicznego

Pochodzenie

W starożytnej Grecji wierzono, że dusza zmarłego trafia do Hadesu, czyli do krainy umarłych. Najpierw musiała przepłynąć przez rzekę Styks w łodzi boga umierających i konających – Charona. Następnie stawała przed trzema sędziami. W tym miejscu zapadał wyrok, który miał skazać duszę na spędzenie wieczności w jednej z trzech krain Hadesu. Jedną z nich było Elizjum, nazywane również Polami Elizejskimi.

Było to miejsce wiecznego spokoju i niekończącej się szczęśliwości, do którego trafiali sprawiedliwi i dobrzy ludzie. Po wydaniu wyroku przez sędziów dusza była kierowana do rzeki Lete, której wody pozwalały zapomnieć o życiu doczesnym. Następnie trafiała właśnie na Pola Elizejskie, gdzie już do końca mogła wieść szczęśliwy żywot po śmierci.

Często Pola Elizejskie przedstawiane były przez starożytnych Greków również jako daleka kraina za oceanem, na zachodnich krańcach świata, będąca miejscem wiecznej szczęśliwości. Jej władcą był Kronos – ojciec wszystkich bogów olimpijskich. Warto dodać, że Pola Elizejskie mają swój odpowiednik również w religii chrześcijańskiej – jest nim oczywiście boski raj.

Przykład użycia

„Nowy dom, który kupiłem, to moje prawdziwe Pola Elizejskie”.

  Dowiedz się więcej