Liczba pojedyncza pojawia się przede wszystkim w kontekście osobistych uczuć Mickiewicza do jego ojczyzny. "Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie..." - to wyrażenie głębokiej tęsknoty za ojczyzną, którą poeta musiał opuścić. Przez użycie liczby pojedynczej Mickiewicz podkreśla swój osobisty związek z Litwą i to, jak bardzo tęskni za swoją ojczyzną. W liczbie pojedynczej poeta opisuje również swoje wspomnienia z dzieciństwa, gdy uważał, że tylko dzięki wstawiennictwu Matki Boskiej doszedł do zdrowia po ciężkiej chorobie: "Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem".
Liczba mnoga pojawia się wówczas, gdy Mickiewicz mówi o oczekiwaniach i nadziejach polskiego narodu. Na przykład, "Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono" Mickiewicz nie mówi już tylko o sobie, ale o wszystkich Polakach, którzy podobnie jak on, byli zmuszeni opuścić swoją ojczyznę. Użycie liczby mnogiej w tym kontekście wskazuje na uniwersalizm jego doświadczenia i to, jak bardzo ono łączyło go z resztą narodu.