klp.plRomanistka stała się uosobieniem ideału dla bohatera od chwili, gdy poprowadziła lekcję o Popiołach Stefana Żeromskiego.
Używała intrygujących perfum, miała inny sposób mówienia, każdego dnia pojawiała się w nowym stroju, który w niczym nie przypominał nudnych szarych garsonek innych nauczycielek, dlatego też szybko jej życie prywatne, charakter i metody nauczania stały się przedmiotem ciągłych dyskusji, domysłów i plotek. Wyróżnianie się z szarej masy Polek epoki realnego socjalizmu pobudziły wyobraźnię chłopców.
W zbliżeniu się do nauczycielki bohaterowi pomaga biegła znajomość języka francuskiego, oczytanie w dziełach literatury romańskiej, którą bez trudu poznaje i cytuje w oryginale. Prób przejścia na inny poziom relacji jest wiele, można wymienić chociażby napisanie eseju Pieśń Wodnika i Panny, dotyczącego znaków zodiaku i ukrytych w nich symboli męskości i żeńskości, celowe narażenie się prowadzącej zajęcia, by zostać z nią po lekcjach czy przeprowadzenie małego wywiadu o przeszłości i życiu teraźniejszym pięknej dyrektorki, a nawet posunięcie się do śledzenia, by ustalić adres zamieszkania!
Fascynacja romanistką jest dla bohatera głęboko skrywaną tajemnicą. Nikomu nie mówi o swoich uczuciach i planach, nawet jego mama zostaje wykluczona poza krąg ludzi, którzy mogą się dowiedzieć czegoś więcej o Madame.
Oczekiwanie na kolejne lekcje z panią profesor jest dla maturzysty bardzo podniecające. Wymiana zdań z przedmiotem uwielbienia okazuje się próbą inteligencji i wyrafinowania w doborze słów. Mimo całego wysiłku, jaki bohater wkłada w zbliżenie się do Madame, ta jednak pozostaje zimna i oschła, co jeszcze bardziej działa na jego młodzieńczą wyobraźnię, intryguje i nie pozwala skupić się na niczym innym, jak tylko na planowaniu kolejnej rozmowy, organizowaniu kolejnego śledzenia, obsesyjnym myśleniu o niedostępnej trzydziestolatce.
Aby zwrócić uwagę głównej kobiecej postaci, bohater stara się brać udział we wszystkich wernisażach organizowanych przez Ambasadę Francuską, z wielkim trudem zdobywa zaproszenie na kontrowersyjną wystawę grafik Pabla Picassa w warszawskiej „Zachęcie” czy premierę francuskiego obrazu Kobieta i mężczyzna Claude’a Lelouche’a.
strona: - 1 - - 2 - - 3 -
Autor: