Nie chcę się poddać, by całować ziemię
U stóp młodego zwycięzcy Malkolma,
Być celem obelg i przekleństw motłochu.
Choć do Dunsinane przyszedł las birnamski,
Choć wroga mego nie rodzi kobieta,
Ostatniej jednak doświadczyć chcę próby;
Zasłaniam wierną tarczą moją ciało.
Uderz Makdufie, niech będzie przeklęty,
Który z nas pierwszy zawoła: „stój! dosyć!”
Makbet podczas walki z Makdufem wiedział, że jego koniec jest blisko. Spełniły się wszystkie przepowiednie czarownic: las birnamski "podszedł" (kamuflaż żołnierzy angielskich) do zamku Dunisnane, Makbet walczył z człowiekiem urodzonym przez cesarskie cięcie. Świadomy zbliżającej się śmierci Makbet wolał zginąć w walce, niż być narażonym na drwiny ludzi i karę Malkolma.
Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Dowiedz się więcej