„Pejzaż” – Stanisław Grochowiak w turpistyczny sposób opisuje ojczyznę. Podmiot liryczny opisuje ją przedstawiając chude wróble, zdechłego konia, zeschły wiatrak i Polaka modlącego się z flaszką wódki w ręce. Przygnębiający polski pejzaż przekształca się w krytykę wad narodowych.
„Modlitwa dziękczynna z wymówką” – Andrzej Bursa. Podmiot liryczny dziękuje Bogu za to, ze nie uczynnił go garbatym, ślepym itd. Puentę stanowią słowa: „Ale dlaczego uczyniłeś mnie Polakiem?”, wskazujące, że nasza narodowość jest najgorszym nieszczęściem.
„Ojczyzna” – Rafał Wojaczek zestawia słowa w polskiej kulturze święte z terminami pospolitymi, takimi jak: partyjny dziennik, piwo żywieckie, bufetowa. Ojczyzna kojarzy mu się z ówczesną rzeczywistością i otoczeniem poety – barem, wódką, piwem, pałkami milicyjnymi. O ojczyźnie między innymi pisze:
„ I prawdziwa jak gumowa pałka
Matka dobra jak piwo żywieckie
Piersi matki dwie pobożne setki
I troskliwa jakby bufetowa (...)”
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 -