Jean Arthur Rimbaud - biografia

Pod koniec czerwca 1873 roku Verlaine powrócił do Paryża. Kochankowie nie rozstali się jednak na długo. Już w lipcu spotkali się w Brukseli, lecz udało im się odbudować związku. Verlaine pił coraz więcej. 10 lipca pijany udał się do sklepu z bronią gdzie, kupił rewolwer i amunicję. W napadzie alkoholowego gniewu oddał dwa strzały w stronę osiemnastoletniego wówczas Rimbauda, raniąc go w nadgarstek.

Verlaine trafił na dwa lata do więzienia za próbę morderstwa. Podczas śledztwa policja odkryła korespondencje kompromitujące obu kochanków w oczach społeczeństwa. Rimbaud wrócił do rodzinnego Charleville, gdzie ukończył Sezon w piekle – poemat prozą, który przeszedł do historii literatury jako jedno z najwybitniejszych dzieł symbolizmu. W dziele tym odniósł się do swojego związku z Verlaine’em.

W 1874 roku powrócił do Londynu z innym poetą - Germainem Nouveau. Napisał wówczas wizjonerskie i nowatorskie formalnie Iluminacje, które przeszły o historii jako pierwsze francuskie poematy napisane wierszem wolnym.

W 1875 roku, w wieku zaledwie dwudziestu jeden lat porzucił pisanie i poświęcił się całkowicie podróżom. Latem 1876 roku wstąpił do armii holenderskiej, z którą popłynął na Jawę. Szybko zdezerterował jednak i powrócił do Francji. Mieszkał między innymi na Cyprze i w Abisynii (dzisiejsza Etiopia). Zajmował się wieloma rzeczami, był nawet handlarzem broni.

Zmarł 10 listopada 1891 w wyniku nowotworu kolana. Choroba zmusiła go do powrotu do ojczyzny, gdzie amputowano mu nogę. Operacja jednak nie przyniosła oczekiwanych skutków. Jean Arthur Rimbaud w chwili śmierci miał zaledwie trzydzieści siedem lat.

Twórczość Rimbauda

- 1866 – Samogłoski i inne wiersze (Le Soleil tait Encore Chaud)
- 1869-1873 – Poezje (Poésies)
- 1871 – Statek pijany (Le bateau ivre)
- 1873 – Sezon w piekle (Une Saison en Enfer)
- 1874 – Iluminacje (Les Illuminations)
- 1870-1891 – Listy (Lettres)

strona:   - 1 -  - 2 - 

  Dowiedz się więcej