Motyw rycerza w literaturze

„Cyd” – Pierze Corneille, dramaturg francuski, akcje swej tragikomedii umieścił w średniowiecznej Hiszpanii. Daremna walkę człowieka z fatum zastąpił rozterkami wewnętrznymi bohaterów. Rodryg (Rodrigo), syn starego wodza don Diega i Szimena (Chimena), córka wodza don Gormasa kochają się i maja zamiar się pobrać. Te plany niweczy jednak konflikt między ich ojcami. Rodryg, mszcząc się za zniewagę, jakiej doznał jego ojciec, zabija don Gormasa, kierując się obowiązkiem wobec rodzica. Swej wybrance tłumaczy:

„Uraziłem cię; broni musiałem w tym użyć
Żeby być bez sromoty i godnym ci służyć…

Szimena domaga się zemsty na zabójcy swego ojca, nie zważając na swe uczucie do Rodryga. Historia kończy się jednak pomyślnie, a po rocznej żałobie kochankowie pobierają się.

„Makbet” – William Szekspir opisuje losy najwierniejszego i najdzielniejszego z rycerzy króla Dukana – Makbeta. Dumny wojownik przekracza jednak miarę, zdradza swego władcę pragnąc sięgnąć po koronę. Przeczy średniowiecznym wzorcom rycerza. Autor przełamuje idealistyczny sposób kreowania żołnierskiego stanu, pokazując wojownika jako człowieka ulęgającego wszelkim słabościom i namiętnościom, nie cofającym się przed najstraszliwszymi zbrodniami.

„Rękawiczka” – Fryderyk Schiller, najwybitniejszy obok Goethego przedstawiciel niemieckiego klasycyzmu, w swej balladzie wykorzystuje anegdotę z XVI wieku o rycerzu de Lovges. Łączy opowieść o igrzyskach zwierzęcych z opowieścią rycerską. Szlachcic Emrod podejmuje się podnieść upuszczoną miedzy dzikie zwierzęta rękawiczkę wybranki swego serca – Marty. Zebrani podziwiają jego odwagę. Spełniwszy życzenie damy, nie odbiera jednak nagrody. Rzuca rękawiczkę Marcie mówiąc:

„Pani twych dzięków nie trzeba mi wcale.
To rzekł i poszedł i więcej nie wrócił.”

„Grażyna” – Adam Mickiewicz opisuje żonę księcia Litwy, Litawora, która wbrew zakazom męża rusza do boju z Krzyżakami pod przebraniem Czarnego Rycerza. Dzielnie walczy na polu bitwy, dając dowód poczucia patriotyzmu, przywiązania do ojczyzny. Umiera jak prawdziwy rycerz.

„Konrad Wallenrod” – Adam Mickiewicz powraca w swej twórczości do motywu rycerza. Główny bohater Walter Alf poświęca wszystko dla dobra ojczyzny. Rezygnuje z życia prywatnego, miłości do Aldony, stawiając na pierwszym miejscu obowiązek wobec swojego kraju. Cechuje go, podobnie jak średniowiecznych rycerzy, silna wola, duma, odwaga, a jego czynami kieruje chęć zemsty. Kryjąc się pod nazwiskiem Wallenroda nie działa jednak wprost. Podstępem doprowadza do klęski wrogów – Krzyżaków. Pełen skrupułów i wyrzutów sumienia działa jednak w imię wyższej idei – dobra ojczyzny.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 - 

  Dowiedz się więcej