„Pieśń o Rolandzie” - jeden z najstarszych eposów rycerskich epoki średniowiecza przedstawia postać hrabiego Rolanda – wasala Karola Wielkiego, uczestnika walk z Saracenami. Jest on wiernym obrońca władcy, ojczyzny i wiary chrześcijańskiej, wzorem męstwa i honoru. Roland to żądny sławy rycerz, dumny ze swojej służby, świadomy swej wartości, w pogardzie mający cierpienie. Jego śmierć ma wymiar symboliczny – Bóg po duszę Rolanda wysyła anioła, przez co zostaje uznany za świętego.
„O królu Arturze i rycerzach okrągłego stołu” - legendy arturiańskie opisują zarówno postać władcy, jak i jego rycerzy. Wspominają między innymi rolę Okrągłego stołu, który zakończył spory o pierwszeństwo wśród rycerzy. Ważnym elementem opowieści staje się motyw świętego Graal – misy, do której biblijny Józef z Arymatei miał zebrać krew z przebitego boku Chrystusa. Bohaterami legend są legendarni rycerze, przeżywający niezwykłe, a często cudowne przygody. Najznakomitsi wśród nich to: Lancelot – ulubieniec króla, zabójca Czarnego rycerza, który zakochuje się w królowej Ginewrze i zdradza swego pana, Galahad - wzór czystości i obyczaju, Kay – samochwał i Mordrer - rycerz o wielkich rękach, a także król Marek i Tristan.
„Pieśń o Nibelungach” - epos rycerski, oparty na skandynawskich sagach opisuje losy Zygfryda – średniowiecznego rycerza dysponującego niezwykłą siłą i magiczną mocą. Dzięki odporności na rany cało wychodzi z wielu opresji i udaje mu się zdobyć skarb karłów – Nibelungów. Po ślubie z Krymhilda ginie z rąk jednego z jej braci. Druga część eposu „Zemsta Krymhildy” opisuje wydarzenia po śmierci Zygfryda.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -