Bukoliki - Teokryt stworzył gatunek sielanki (bukoliki, idylle), w których ukazywał wyidealizowany obraz życia wiejskich pasterzy, żyjących blisko natury, w harmonii i spokoju.
”Bukoliki” - Wergiliusz wzorując się na sielankach greckich Teokryta opisuje życie pasterzy w szczęśliwej Arkadii. ”Rozkwitający chłopcy” opowiadają o swych przygodach miłosnych, rywalizują w konkursach poetyckich.
”Georgiki" - Wergiliusz w swym poemacie zawiera pochwałę życia wiejskiego i pracy na roli. Kolejne księgi mówią o rolnictwie, ogrodnictwie, hodowli bydła, pszczelarstwie. Poeta głosi odrodzenie narodu poprzez odrodzenie i9talskiej wsi i powrót do obyczajów przodków.
„Satyra na leniwych chłopów” - piętnastowieczny utwór przedstawia realistyczny zapis życia wsi. Został napisany z punktu widzenia ziemianina, który narzeka na niewłaściwy stosunek chytrych kmieci, chłopów do swych pańszczyźnianych obowiązków. Chłopi nie chcą trudzić się na pańskiej ziemi, pracę rozpoczynają w południe, zbyt często odpoczywają, robią wszystko, by oszukać pana i przynieść mu szkodę. Nie mając dość siły na otwarty sprzeciw, stawiają bierny opór. Zdaniem autora, jest to występek przeciwko Bogu, naruszenie ustalonego przez Niego ładu świata.
”Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem” - M. Rej w satyrycznym ujęciu przedstawił wieś, będącą odbiciem całej ówczesnej Polski, obrazem degradacji poszczególnych stanów, ich sprzecznych interesów rodzących konflikty - w gruncie rzeczy wszyscy na tym tracą, a autorytet państwa i Kościoła obniża się. Chłopom żyje się coraz gorzej, a reprezentantom pozostałych stanów ich los jest obojętny, próbują jedynie z ich pracy czerpać jak największe zyski:
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -