Motyw wsi w literaturze

MITOLOGIA - Atena była nie tylko piękną boginią wojny, ale czuwała też nad uprawą roli, nauczyła ludzi posługiwać się końmi, wynalazła pług. Później uznano ją także za boginię mądrości, roztropności, opiekunkę miast. Natomiast Demeter była przede wszystkim boginią zbóż oraz plonów, urodzajów, nauczyła ludzi uprawiać rolę. W wierzeniach Rzymian opiekunką owoców oraz kwiatów stała się Pomona, etruska nimfa. Według Owidiusza, została żoną Wertumnusa, a ich małżeńska wierność pozwalała im starzeć się i młodnieć - niczym zmieniające się pory roku, dojrzewanie owoców. Nosiła wieniec z winorośli, z rogu obfitości wysypywała owoce, często ukazywano ją jako kobietę siedzącą na koszu pełnym kwiatów i owoców.

Bukoliki - Teokryt stworzył gatunek sielanki (bukoliki, idylle), w których ukazywał wyidealizowany obraz życia wiejskich pasterzy, żyjących blisko natury, w harmonii i spokoju.

”Bukoliki” - Wergiliusz wzorując się na sielankach greckich Teokryta opisuje życie pasterzy w szczęśliwej Arkadii. ”Rozkwitający chłopcy” opowiadają o swych przygodach miłosnych, rywalizują w konkursach poetyckich.

”Georgiki" - Wergiliusz w swym poemacie zawiera pochwałę życia wiejskiego i pracy na roli. Kolejne księgi mówią o rolnictwie, ogrodnictwie, hodowli bydła, pszczelarstwie. Poeta głosi odrodzenie narodu poprzez odrodzenie i9talskiej wsi i powrót do obyczajów przodków.

„Satyra na leniwych chłopów” - piętnastowieczny utwór przedstawia realistyczny zapis życia wsi. Został napisany z punktu widzenia ziemianina, który narzeka na niewłaściwy stosunek chytrych kmieci, chłopów do swych pańszczyźnianych obowiązków. Chłopi nie chcą trudzić się na pańskiej ziemi, pracę rozpoczynają w południe, zbyt często odpoczywają, robią wszystko, by oszukać pana i przynieść mu szkodę. Nie mając dość siły na otwarty sprzeciw, stawiają bierny opór. Zdaniem autora, jest to występek przeciwko Bogu, naruszenie ustalonego przez Niego ładu świata.

”Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem” - M. Rej w satyrycznym ujęciu przedstawił wieś, będącą odbiciem całej ówczesnej Polski, obrazem degradacji poszczególnych stanów, ich sprzecznych interesów rodzących konflikty - w gruncie rzeczy wszyscy na tym tracą, a autorytet państwa i Kościoła obniża się. Chłopom żyje się coraz gorzej, a reprezentantom pozostałych stanów ich los jest obojętny, próbują jedynie z ich pracy czerpać jak największe zyski:

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 - 

  Dowiedz się więcej