Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl
John Ronald Reuel Tolkien urodził się 3 stycznia 1892 roku w miejscowości Bloemfontein w Południowej Afryce, które wówczas należało do burskiego Wolnego Państwa Oranii. Ojciec przyszłego pisarza, Arthur, pochodził z Anglii, a do kolonii przybył, ponieważ zaproponowano mu wysoką posadę w tamtejszym banku. Jego matka - Mabel Tolkien - była kobietą wykształconą i dbała także o to, by dwójka jej synów dobrze się uczyła. Po śmierci ojca, kiedy John miał prawie trzy lata, rodzina powróciła na Wyspy Brytyjskie.

W 1896 roku Tolkienowie zamieszkali w Sarehole pod Birmingham. Tamtejsze piękne wiejskie krajobrazy na długo odcisnęły się w pamięci w Johna, co znalazło później swoje ujście w jego dziełach. Mabel zmarła w 1904 roku, pozostawiając synów pod opieką katolickiego duchownego Francisa Morgana. John został przyjęty do King Edward’s School, gdzie uczono go literatury klasycznej, anglosaskiej i staroangielskiej. Tolkien odkrył w sobie wielki talent lingwistyczny, dzięki któremu studiował dawne dialekty mowy walijskiej i fińskiej. Te doświadczenia pozwoliły mu na stworzenie od podstaw zupełnie nowego języka – języka elfów.

Dzięki dobrym wynikom w nauce John został przyjęty do prestiżowego Exeter College Oxford. Ukończył tę uczelnię w 1915 roku z wyróżnieniem. Gdy tylko otrzymał dyplom zaciągnął się do armii, aby walczyć w I wojnie światowej. Ze względu na wysokie wykształcenie został podporucznikiem 13 Batalionu Strzelców Lancashire. Zanim wyjechał do Francji w czerwcu 1916 roku, poślubił swoją wielką miłość jeszcze z czasów dzieciństwa – Edith Bratt. Tolkien walczył w bitwie pod Sommą, gdzie zginęło trzech jego najlepszych przyjaciół. Sam John zapadł na gorączkę okopową, chorobę typową dla okresu pierwszej wojny światowej. Z tego powodu został odesłany z powrotem do Anglii.

Po wojnie Tolkien poświęcił się całkowicie pracy na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie jako profesor wykładał literaturę anglosaską. Wkrótce okazał się być jednym z najwybitniejszych filologów na świecie. W tym czasie rozpoczął prace nad zbiorem mitów i legend Śródziemia, krainy którą sam wymyślił. Zebrane prace zostały wydane po latach jako „Silmarillion”.

Z Edith mieli czwórkę dzieci i to właśnie z myślą o nich powstała powieść „Hobbit”, która została opublikowana w 1937 roku przez Sir Stanleya Unwina. Utwór odniósł wielki sukces, przez co publiczność domagała się kontynuacji przygód dzielnego Bilba. Jednak dopiero w 1954 roku, kiedy profesor Tolkien udawał się na emeryturę, ukazał się pierwszy tom dzieła jego życia – trylogii „Władca pierścieni”.

Po przejściu na emeryturę w 1956 roku Tolkienowie przenieśli się do Bournemouth. Trylogia zapewniła Johnowi sławę nie tylko w Anglii, ale i w Ameryce, lecz on nigdy nie dążył do tego, by stać się osobą publiczną. Po śmierci Edith w 1971 roku pisarz powrócił do Oksfordu, by tam wieść spokojne życie i pracować nad ukończeniem „Silmarillionu”. Autor „Hobbita” zmarł 2 września 1973 roku, pozostawiając swoje dzieło nieuporządkowanym i niedokończonym. Utwór został jednak opublikowany w 1977 roku dzięki staraniom syna pisarza – Christophera Tolkiena.



Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  „Hobbit” – streszczenie w pigułce
2  Geneza „Hobbita”
3  Motyw magii w „Hobbicie”