„Zbrodnia i kara” Fiodor Dostojewski ukazuje głównego bohatera - Rodiona Raskolnikowa, który musiał przerwać studia prawnicze z powodu braku środków na naukę. Ta sytuacja zrodziła w nim chęć zmian, poprawy warunków życia. Na działanie Raskolnikowa wpływ miały jego poglądy. Twierdził, że świat tworzą jednostki niezwykłe, ponadprzeciętne, które mają prawo do występowania przeciwko ogólnie przyjętym zasadom. Chciał zabić kobietę, którą uważał za wesz ludzką, aby za jej pieniądze pomóc wielu ludziom, w tym sobie. Chciał także sprawdzić, czy jest zdolny do popełnienia zbrodni. Początkowo się wahał, ale przypadkiem usłyszał rozmowę studentów skarżących się na kobietę. Wtedy zapadła decyzja: zabić.
„Portret Doriana Graya” Oskar Wide odwołuje się do motywu śladów zbrodni i grzechów pozostających na nikczemniku i nie dających się ukryć pod maską niewinności. Przewinienia tytułowego bohatera odbijają się jednak nie na ciele czy w sumieniu grzesznika, ale na jego portrecie. Pozostając wciąż pięknym przyczynia się do samobójstwa Sybili Vane, zabija Bazylego i brata Sybili.
„Chłopi” Stanisław Władysław Reymont w treść powieści wplata historię parobka Boryny – Kuby, który, chcąc zarobić na jedzenie i alkohol w karczmie, łapał w niedozwolonym miejscu kuropatwy i sprzedawał je dobrodziejowi. Za sześć z nich otrzymał złotówkę, którą natychmiast przepijał i przejadał. Będąc już na polowaniu, podczas próby ustrzelenia sarny natknął się na stróża lasu. Ten przestrzelił Kubie nogę. Parobek uciekł do domu. Ukrył się przed wszystkimi. Kiedy zjawił się lekarz Kuba nie wyraził zgody na leczenie w szpitalu. Pozostał sam w stanie krytycznym i z bólu sam odciął sobie nogę. Zabieg ten skończył się dla niego śmiercią.
„Quo vadis” - Henryk Sienkiewicz opisuje okrutnego i próżnego władcę Rzymu - Nerona. W powieści ukazany jest pod koniec życia , w okresie całkowitego upadku moralnego. Neron objął panowanie nad Rzymem w wieku 17 lat, początkowo wspomagany przez filozofów Senekę oraz Burrusa, rządził rozsądnie. Jednak z czasem Neron morduje wszystkich, w których widzi przeszkodę dla siebie: matkę, żonę, brata oraz syna cesarza Klaudiusza. Zaniedbuje obowiązki państwowe, za to wiele czasu poświęca działalności artystycznej, czuje się wszechstronnym poetą, aktorem, muzykiem, śpiewakiem i tancerzem. Nudzi się w Rzymie i z tego powodu często wyjeżdża w poszukiwaniu nowych doznań. Pragnie sławy. Jest despotyczny, nieodpowiedzialny, okrutny, a jednocześnie słaby, często pada ofiarą manipulacji. Bez skrupułów każe mordować chrześcijan, bawi się patrząc na ich śmierć na arenie.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 -