Śmierć kochanków

śmierć służy idealizacji miłości, podkreśla jej nadrzędną wartość, wskazuje, że miłość nie kończy się wraz z życiem, ale sięga poza śmierć.

„Dzieje Tristana i Izoldy” - śmierć jest wyidealizowana, uświęcona. Śmierć jest dobrodziejką, wybawieniem, a co najważniejsze wprowadza kochanków w obszar zaświatów, gdzie będą mogli się połączyć, wyzwala od ziemskich praw i ograniczeń. Śmierć nie rozdziela, lecz łączy, a w taki sposób zostaje w literaturze przedstawiona po raz pierwszy.

„Romeo i Julia” - W. Szekspir ukazuje losy dwojga kochanków, którzy nie mogą być razem ponieważ ich rodziny nienawidzą się. Miłość prowadzi ich do śmierci.

„Kamizelka” Bolesław Prus opisuje ogromny ból kochającej żony po śmierci ciężko chorego na gruźlicę męża. Śmierć poprzedzały ją wzajemne zabiegi małżonków zmierzające do podtrzymania nadziei drugiej osoby, ukrycia prawdy o stanie zdrowia drobnego urzędnika, który systematycznie chudł i nic już nie mogło powstrzymać nieubłaganie nadchodzącego odejścia.

  Dowiedz się więcej