Śmierć w literaturze

„Śmierć” – H. Poświatowska przedstawia różne wizerunki Śmierci – dla mędrca jest ona oznaką przemijania, dla fizyka przeistoczeniem materii, dla wierzącego – początkiem innego życia, zaś dla cierpiących – wyzwoleniem.

„Brzeg” – Zbigniew Herbert mówi o śmierci na płaszczyźnie egzystencjalnej, odwołując się do mitologii – postaci Charona i przeprawy przez rzekę Styks. Przedstawia indywidualny problem człowieka wobec śmierci, próbę ocalenia ludzkiej godności wobec sił władających życiem i śmiercią.

„Maria: [Śmierć wszystko zmiecie]” – Antoni Malczewski w wierszu przedstawia różne odsłony śmierci, wierząc, że śmierć nie jest kresem wszystkiego. Śmierć jednak musi spotkać każdego: „Bo na tym świecie Śmierć wszystko zmiecie/Robak się lęgnie i w bujnym kwiecie”.

„Śmierć” - George Herbert – angielski poeta – porównuje barokowe wyobrażenie śmierci do wyobrażeń z poprzednich epok, ufa, że śmierć jest podobna do snu, po którym przyjdzie Dzień Sądu.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 - 

  Dowiedz się więcej