klp.plśmierć rycerzy i bohaterów pełni funkcję heroizacji postaw bohaterskich lub jest wyrazem potępienia zdrajców. Jest najważniejszym dopełnieniem życia, a zarazem wyeksponowaniem jego sensu.
„Iliada” - epos Homera opisuje krwawą wojnę, w której śmierć ponosi wielu jej uczestników. Jeden z najbardziej znanych epizodów zmagań to właśnie śmierć Patroklesa i Hektora, którzy giną w bitwie.
„Pieśni o Rolandzie” Śmierć Rolanda na polu walki przedstawiona została w sposób niezwykle poetyczny. Ostatni moment jego życia nabiera wymiaru symbolicznego.
Roland umiera z przeświadczeniem, że zasłużył na zbawienie, wypełnił, bowiem swój rycerski obowiązek do końca. Gdy bohater umiera, „Bóg zsyła mu swego Anioła Cherubina i Świętego Michała opiekuna, a z nimi przyszedł i święty Gabriel. Niosą dusze do hrabiego do raju.”
„Sowiński w okopach Woli” – Juliusz Słowacki oddaje w tym wierszu hołd powstańcom listopadowym, którzy do końca bronią Warszawy przed nawałnicą rosyjską. Poeta uczynił bohaterem generała Józefa Sowińskiego, który poległ na szańcach Woli w 1831 roku.
„Śmierć pułkownika” – Adam Mickiewicz bohaterką swego wiersza czyni Emilię Plater – kobietę – powstańczego dowódcę. Autor przedstawia moment jej śmierci, stylizowany na opis śmierci rycerza. Plater jest symbolem kobiety polskiej, która oddała swe życie za ojczyznę.
„Grażyna” – Adam Mickiewicz opisał wyczyn Grażyny - żony Litawora, księcia Litwy, która w przebraniu Carnego Rycerza zdecydowała się walczyć przeciw Krzyżakom. Jej śmierć dowodzi przywiązania do Litwy, poczucia patriotyzmu i honoru.
„Pan Wołodyjowski” – Henryk Sienkiewicz opisuje bohaterską śmierć Michała Wołodyjowskiego. Złożył on ślubowanie, że nie podda twierdzy, nawet gdyby przyszło mu zginąć pod jej gruzami. Śmierć wybiera świadomie, żegnając się uprzednio z żoną.
Pieśń o żołnierzach z Westerplatte - K. I. Gałczynski złożył hołd obrońcom nadmorskiej placówki, korzystając z pisarskiego przywileju posiadania własnej wizji wydarzeń. Utwór nie opowiada o samej obronie, niewiele mówi o walce. Interesuje się głównie tym, co stało się z żołnierzami, którzy polegli w boju. Poeta nie ma żadnych wątpliwości: poszli oni do nieba. Zgodnie ze stylizacją wiersza, pomaszerowali tam w żołnierskim szyku, czwórkami. Jego bohaterowie nie żałowali życia oddanego w obronie ojczyzny. Spotyka ich teraz nagroda, w żołnierskim szyku zmierzają na niebiańskie polany.
Autor: