”Zdążyć przed panem Bogiem Hanna Krall w rozmowie z Markiem Edelmanem przedstawia postawę uczestników powstania w getcie warszawskim. Gniew przeciw masowej zagładzie, cierpieniu, złu świata wojennego, niemożność przebaczania oprawcom, miłość życia zmusiły ich do podjęcia walki nie o istnienie, lecz o godność. Ich heroizm miał odcień tragiczny. Walczyli, mimo świadomości klęski, poczucia beznadziejności.
”Wiersze” – H. Poświatowska opisuje swoje cierpienie spowodowane śmiertelną chorobą oraz nieudanym życiem osobistym, a także przemijaniem życia. Świadomość śmierci jest tym bardziej bolesna, że dla bohaterki wierszy stanowi ona ostateczny koniec istnienia.
”Pan Cogito rozmyśla o cierpieniu” – Z. Herbert wspomina, że w obliczu cierpienia należy zachować postawę wyprostowaną, która polega na zachowaniu godności i odwagi, niezależnie od sytuacji oraz postaw innych ludzi (klęczących, leżących w prochu, odwróconych plecami do świata wartości).
” należy zgodzić się
pochylić łagodnie głowę
nie załamywać rąk
posługiwać się cierpieniem w miarę łagodnie
jak protezą
bez fałszywego wstydu
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -