Starożytni bogowie, herosi i muzy

Perseusz – heros z Argolidy, syn Zeusa i Danae. Zdobył głowę Meduzy, uwolnił Andromedę od potwora Cetusa. Z jego rodu wywodzi się Alkmena i Herakles.

Minos – syn Zeusa i Europy, król Krety. Miał syna potwora, Minotaura. Na jego dworze służył mityczny architekt Dedal. Po śmierci Minos został jednym z sędziów dusz zmarłych.

Ganimedes – słynny z urody młodzieniec, którego Zeus, przybywszy na ziemię pod postacią orła, porwał i uczynił podczaszym na Olimpie.

MUZY:

Słowo muza pochodzi od greckiego mousike, oznaczającego muzykę. Według mitu boginie te były córkami Zeusa, boga uniwersalnego porządku, i Mnemozyne, bogini pamięci. Jest ich dziewięć. Opiekowały się sztukami pięknymi i naukami:
Erato – muza poezji miłosnej, jej atrybut to lira;
Euterpe – muza poezji lirycznej, atrybut – aulos (flet);
Klio – muza historii, trzyma w ręku zwój papirusu (lub pergamin);
Kaliope – muza poezji epicznej (eposu), z tabliczką i rylcem;
Melpomene – muza tragedii, trzyma maskę tragiczną;
Talia – muza komedii, z maską komiczną;
Terpsychora – muza tańca, jej atrybuty to lira i plektron (pióro lub inaczej kostka do gry na instrumentach strunowych);
Urania – muza astronomii i geometrii, trzyma cyrkiel i kulę (lub globus);
Polihymnia – muza sakralnej poezji chóralnej, nie posiada atrybutu, zwykle ukazywana była w zamyślonej pozie, a obok niej zasłona.

Muzy dawały inspirację do śpiewu i układania poezji, np. Odyseję Homera rozpoczyna apostrofa do muzy – prośba o wsparcie talentu, natomiast w poemacie Hezjoda Teogonia opisane jest nawiedzenie autora przez muzy na górze Helikon. Przewodnikiem muz był Apollin (Apollo Muzagetes). Czczono je w Parnas i Helikon (czasem mówi się muzy helikońskie). W mitologii rzymskiej odpowiadały muzom wieszczki kameny.

strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 - 

  Dowiedz się więcej