klp.pl„Oda do młodości” – Adam Mickiewicz nawołuje do burzenia starych, skostniałych form rzeczywistości.
„Uspokojenie” – Juliusz Słowacki zgodnie z filozofią genezyjską przedstawia rewolucję jako nie tylko rzeczywiste wydarzenie, ale przede wszystkim starcie sił metafizycznych,;
tam się ciemni aniołowie biją,
tam szatan ogniste przywoławszy moce
koń swój brązowy ciska…
Nastrój rewolucyjnej wizji wzmaga autor przez zatarcie kontrastów i wprowadzenie nieziemskich dźwięków. Rewolucja ma umożliwić uzyskanie wyższego stopnia doskonałości, dlatego według autora musi się odbywać przez mękę ciał.
„Nie-Boska komedia” – Zygmunt Krasiński w II i IV części swego dramatu ukazuje apokaliptyczny obraz rewolucyjnego obozu oraz moralne i duchowe dylematy jej przywódcy – Pankracego. Rewolucja w dramacie została ukazana przede wszystkim jako konflikt dwóch racji: rewolucjonistów i arystokratów. Nocna wędrówka hrabiego Henryka przez obóz rewolucjonistów unaocznia destrukcję wszelkich wartości. Warstwy niższe buntują się nie tylko przeciwko uprzywilejowanym, szlachetnie, urodzonym, ale także bankierom, fabrykantom, kupcom - przedstawicielom kapitalizmu. Hasła rewolucji mówią o wolności, równości, wystawieniu rachunków za lata upokorzeń, wyzysku, jednak jedyną ideą spajającą masy jest chęć zemsty. Bunt kieruje się przeciwko wszystkiemu, co można skojarzyć z tradycyjnymi wartościami. Rewolucja w tym dramacie to przede wszystkim orgia, uczta biednych na gruzach świata bogatych. Chłopi powtarzają: Panom tyranom śmierć - nam biednym, nam głodnym, nam strudzonym jeść, spać i pić. Krasiński w rewolucji widzi przede wszystkim motłoch żądny krwi, uważa, że wyzwala ona najprymitywniejsze instynkty:
„Czy widzicie jak oni czekają niecierpliwie –
szemrzą miedzy sobą do wrzasków się gotują –
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
Autor: 